افزایش تعداد زندانیان شکنجه و مضروب شده در زندان امیرآباد گرگان

دستکم ۲ زندانی محبوس در زندان امیرآباد گرگان، پس از ضرب و جرح و شکنجه توسط گارد زندان روانه مرکز درمانی خارج از این زندان شدند.

تیمور مکتوبی – متولد: ۱۳۶۳ – متاهل – ساکن شهرستان گمیشان و مهران قریشی، دو زندانی محبوس در زندان امیر آباد گرگان، به علت ضرب و جرح و شکنجه توسط ماموران گارد این زندان و وخامت وضعیت جسمانی به بیمارستان منتقل شدند. شدت جراحات وارده به این افراد به حدی شدید است که تیمور مکتوبی به بخش مراقبتهای ویژه منتقل شده بود. پیش از این هم محمد دوجی، دیگر زندانی محبوس در این زندان بر اثر ضرب و جرح و شکنجه توسط چند از ماموران زندان جان باخته بود.

براساس این گزارش، ضرب و جرح و انتقال این افراد به بیمارستان در پی شکنجه آنها توسط کمال میرزاعلی، ابوذرعموزاد و محمد رنجبر به عنوان افسرنگهبان های این زندان، احمد ریاحی به عنوان رئیس اندرزگاه ۲ و ابوذر قجر به عنوان رئیس یگان حفاظت زندان امیرآباد گرگان، صورت گرفته است.

در این گزارش همچنین ذکر شده ضرب و جرح و شکنجه این افراد ساعتها به طول انجامیده که در اثر شدت جراحات وارده محمد دوجی، جان خود را از دست داد و تیمور مکتوبی پس از انتقال به بیمارستان مستقیما به بخش آی سی یو منتقل و پس از چند روز به بخش عمومی منتقل شده اما از وضعیت مهران قریشی پس از انتقال به بیمارستان اطلاعی در دسترس نیست.

همچنین مراسم تدفین محمد دوجی، یک از این زندانیان که پیشتر بر اثر جراحات وارده ناشی از شکنجه جان باخته بود روز پنج‌شنبه ۲۹ آبان در آرامگاه روستای حسن طیب برگزار شد.

اعلامیه جهانی حقوق بشر

ضرب و شتم و رفتارهای خشونت آمیز با زندانیان در زندانهای ایران به امری عادی از طرف کارکنان زندانها تبدیل شده و در بسیاری از مواقع زندانیان بر اثر این نوع رفتارها جان خود را از دست می دهند که این موارد از منظر حقوق بشر مصداق بارز شکنجه و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر است.

شیرین عبادی: سرکوب خونین اعتراضات آبان ماه هرچه زودتر در مراجع بین‌المللی پیگیری شوددر نخستین سالگرد اعتراضات مردمی آبان ماه ۱۳۹۸ می‌گوید که باید آمران و عاملان سرکوب خونین معترضان را از طریق نهادهای بین‌المللی تحت تعقیب قرار داد.

خانم عبادی به تازگی در گفت‌و‌گویی اختصاصی با بخش فارسی صدای آمریکا درباره سرکوب اعتراضات آبان ۱۳۹۸ گفت که این شدت از خشونت در ایران بی‌سابقه بوده است و این اتفاق،‌و نیز  آمران و عوامل آن، نباید به دست فراموشی سپرده شوند.

به گفته خانم عبادی، به رغم اصرار جامعه مدنی ایران و نهادهای بین‌المللی، مقامات جمهوری اسلامی تا به امروز حتی حاضر نشده‌اند تعداد و اسامی معترضانی که در این اعتراضات کشته و دستگیر شده‌اند را اعلام کنند؛‌ معترضانی که در حرکتی مسالمت آمیز به خیابان آمده بودند و خواسته آنها نان و کار بود، اما به زندان رفتند و به چوبه دار سپرده شدند.

این حقوقدان ایرانی بر این باور است که خانواده جان‌باختگان می‌توانند برای دادخواهی عادلانه از طریق نهادهای حقوق بشری بین‌المللی، از جمله کمیسرعالی حقوق‌بشر، اقدام کنند. او به صدای آمریکا گفت: «عدالت جهانی در ده سال گذشته مفهوم گسترده‌تری پیدا کرده، و اگر شخصی مرتکب جنایت علیه بشریت شود در بسیاری از کشورها قابل تعقیب است.»

به گفته خانم عبادی مهمترین مسئله حفظ دلایل و مستندات وقوع جرم است. وی گفت که با حفظ این ادله توسط خانواده کشته‌شدگان، می‌توان امیدوار بود  که آمران شلیک به مردم با ادله و مستندات کافی در سایر کشورها تحت تعقیب قرار گیرند.

این حقوقدان ایرانی و برنده جایزه صلح نوبل در رابطه با دادخواهی خانواده جان‌باختگان این اعتراضات به صدای آمریکا می‌گوید که در شرایط فعلی ایران، و تا زمانی که قانون اساسی تغییر نکند، دادخواهی به هیچ وجه امکان‌پذیر نیست.

به گفته خانم عبادی، در کشوری مانند ایران که از استبداد رنج می‌برد و اختیار تمامی امور در دست رهبر است، چگونه ممکن است قوه قضائیه بتواند عدالت را اجرا کند و کسانی که با اجازه و اشاره رهبر به خیابان آمدند تا معترضان را به قتل برسانند، محاکمه کند؟

یکسال از سرکوب خونین اعتراضات مردمی در آبان ماه ۱۳۹۸ می‌گذرد؛ اعتراضاتی که از روز جمعه ۲۴ آبان ماه با انتشار خبر ناگهانی افزایش قیمت بنزین در شهرهای مختلف ایران آغاز شد و با سرکوب شدید و شلیک مستقیم نیروهای امنیتی به معترضان، به یکی از خونبارترین اعتراضات سال‌های اخیر ایران تبدیل شد.

اندک زمانی پس از این اعتراضات خبرگزاری رویترز در گزارشی اعلام کرد، با دستور شخص خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، دست‌کم ۱۵۰۰ نفر از معترضان بر اثر اصابت گلوله جان خود را از دست دادند.

حکومت ایران همچنین تعداد زیادی از معترضان را بازداشت و ده‌ها نفر از شهروندان ایرانی از جمله امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی، و محمد رجبی را به زندان‌های طولانی مدت و یا اعدام محکوم کرد.

…بیشتر بخوانید

بحران کرونا؛ تایید ابتلای یاسمن آریانی در زندان کچویی کرج

بازداشت عباس سواعدی توسط نیروهای امنیتی در حمیدیه

عباس سواعدی، شهروند اهل حمیدیه در استان خوزستان امروز چهارشنبه ۲۱ آبان‌ماه توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل خود بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. ماموران در زمان بازداشت آقای سواعدی تعدادی از وسایل شخصی او را ضبط کرده و با خود بردند.
ساعت ۷:۳۰ صبح امروز چهارشنبه ۲۱ آبان‌ماه ۱۳۹۹، عباس سواعدی، شهروند اهل حمیدیه توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
ماموران در زمان بازداشت آقای سواعدی تعدادی از لوازم شخصی وی و اعضای خانواده‌اش ازجمله تلفن همراه آنها را ضبط کرده و با خود بردند.
به گفته یک منبع مطلع نیروهای امنیتی در زمان بازداشت با مقاومت مادربزرگ این شهروند مواجه شده و اقدام به هل دادن او کرده‌اند که در پی این اتفاق دست او آسیب دیده است.
تا زمان تنظیم این گزارش از دلایل بازداشت، اتهامات مطروحه و محل نگهداری وی اطلاعی در دست نیست.
آقای سواعدی پیشتر نیز سابقه بازداشت به دلیل فعالیت‌های خود را داشته است. وی در فرودین و مردادماه ۹۷ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و مدتی بعد با تودیع قرار کفالت آزاد شد.

بازداشت وی در بهار سال ۹۷ و در پی اعتراضات شهروندان خوزستانی نسبت به “نادیده گرفته شدن” در رسانه دولتی به عنوان قسمی از سیاست‌های “تبعیض آمیز و حذفی” حکومت ایران در قبال عرب‌های خوزستان بود.
عباس سواعدی ۳۰ ساله، فارغ التحصیل رشته حقوق و ساکن شهرستان حمیدیه است.
شهر حمیدیه واقع در استان خوزستان است

…بیشتر بخوانید

کشته و زخمی‌شدن دست‌کم ۸ کولبر در یک هفته: گمنام می‌میرند و داستان‌شان ناگفته می‌ماند

هم‌زمان با داغ‌شدن بحث خشونت پلیس و کشته‌شدن چند شهروند توسط ماموران انتظامی در چند شهر، ویدئویی از یک قتل دیگر منتشر شد که هم رسانه‌ها و هم شهروندان در شبکه‌های اجتماعی کم‌تر به آن توجه کردند.

در این ویدئو پیکر «امین شمس» کولبر جوانی که در مرز چالدران با شلیک نیروهای مرزبانی جان‌باخته بود دیده می‌شد.

گویا او و دیگر کولبران به خاطر شغل پر خطری که به اجبار به آن می‌پردازند، همگی محکوم به مرگ در سکوتند!

در همین یک هفته گذشته دست‌کم ۸ کولبر دیگر نیز کشته یا زخمی شدند.

این حوادث در اکثر موارد بر اثر شلیک مستقیم نیروهای نظامی به سمت دسته‌های کولبران رخ داده است؛ به جز یک مورد که کولبری در منطقه نوسود کرمانشاه با انفجار مین پای خود را از دست داده و آن هم ناشی از مین‌گذاری نظامی در مناطق مرزی است.

 آمار حوادث یک هفته گذشته:

– شنبه: کولبری به نام «آواره فتحی» در مناطق مرزی سردشت استان آذربایجان‌غربی، با تیراندازی نیروهای نظامی زخمی شد.

– دوشنبه: کولبری به نام «سیاوش کورە‌سونی» در مناطق مرزی خوی در آذربایجان‌غربی کشته شد. همچنین کولبر دیگری به نام «ایوب حسینی» در مناطق مرزی بانه مورد هدف قرار گرفته و زخمی شد.

– چهارشنبه: ۲ کولبر به نام «هدایت حسینی» ۲۵ ساله در سردشت و «سینا کرمی» در نوسود، هدف تیراندازی نیروهای مرزبانی قرار گرفته و زخمی شدند.

– پنج‌شنبه: «حسن دلایی میلان» کولبر ٣٨ ساله و دارای ۳ فرزند، در منطقه مرزی چالدران استان آذربایجان‌غربی با شلیک نیروهای نظامی جان خود را از دست داد.

– جمعه: «کمال علم‌هولوی» کولبر دیگری بود که به فاصله یک روز از حادثه قبلی، در مناطق مرزی چالدران توسط ماموران کشته شد.

با وجود ادعای مکرر بعضی نمایندگان مجلس مبنی بر صدور دستور توقف شلیک به کولبران، نیروهای نظامی مستقر در مناطق مرزی به بهانه‌هایی مثل احتمال حمل کالای قاچاق یا اشتباه‌گرفتن با نیروهای مخالف حکومت، همچنان بی‌پروا به سوی گروه‌های کولبران شلیک می‌کنند. اما از آن بدتر، عدم توجه کافی افکار عمومی به این قتل‌های رسمی است.

کولبرانِ کشته‌شده در بهترین حالت فقط به اعداد و آمار بدل می‌شوند، بی‌آنکه کسی نام‌شان را بداند یا داستان زندگی پر رنج‌شان گفته شده باشد.

…بیشتر بخوانید

گرجی تباران ایران
در بین اقوام گوناگون ساکن ایران شاید گرجی های فریدن، در نزدیکی اصفهان، یکی از ناشناخته ترین آنها هستند. گرجی ها در زمان سلسله صفویه به اسارت گرفته شده و پس از انتقال به ایران در نواحی مرکزی کشور اسکان داده شدند.
براساس نوشته های مورخین و سیاحان آن زمان حدود دویست هزارگرجی اسیر با پای پیاده از گرجستان تا ناحیه اصفهان رانده شدند. بخشی از گرجی ها که ابتدا در شهر اصفهان، سپس در شهر تازه تاسیس نجف آباد ساکن بودند، بعد ها روانه نواحی غربی تر یعنی فریدن و فریدون شهر امروزی شدند.

به نظر می رسد که گرجی ها، نه همچون ارامنه که با حفظ دین خود بیشتر به حرفه های ساده پرداختند، بيشتر به امور نظامی علاقه مند بودند. برخی از آنها پس از پذیرش اسلام به شغل های بالای نظامی و حتی فرماندهی و حاکمیت استان های کشور رسیدند.

گفته می شود که در زمان صفویه بیش از چهل حاکم گرجی الاصل وجود داشته است. سهیم بودن گرجی ها در قدرت تا زمان افشاریه و زندیه و حتی تا دوره قاجاریه ادامه داشته است. به نظر می رسد که گرجی های اولیه هویت خود را بیشتر در شراکت در قدرت سیاسی با صفویان ترک تبار یافتند.

ظاهرا با شکستی که گرجی های سرکش از لشکر کریم خان زند خوردند، موقعیت اجتماعی سیاسی خود را ازدست داده و از آن پس در روستاهای اطراف فریدون شهر امروزی به کارهای ساده کشاورزی و دامداری مشغول شدند.

شناخته شده ترین گرجی ساکن ایران الله وردی خان است. وی که از خاندان اوندیلادزه، از ثروتمندان و زمین داران آن زمان بود در جوانی دربرابر سی سکه طلا به فروش رسید و بعد از اینکه چندین بار در معرض خرید و فروش واقع شد به دربار شاه طهماسب صفوی راه یافت.

الله وردی خان نه تنها بعنوان جنگجو و فرمانده نظامی شناخته شده، بلکه خدمات فرهنگی و عمرانی او نیز با تاریخ ایران رقم خورده است. پل مشهور سی و سه پل در اصفهان که یکی از شاهکارهای معماری ایران است به دستور و با هزینه وی ساخته شد.
گرجی های امروز فریدن و فریدون شهر عمدتا در هفت روستا پراکنده اند که تعداد آنها هر روزبه دلیل مهاجرت به شهرها کمتر می شود. یزدان شهر در اطراف شهر نجف آباد نیزازمناطق مهم گرجی نشین امروز محسوب می شود.

علاوه بر آن گرجی ها در شهرهای دیگر ایران بخصوص اصفهان و تهران بطور پراکنده زندگی می کنند و برخی از آنان از تحصیل کردگان و متخصصین برجسته هستند. گفته می شود که تعداد با سوادان و تحصیل کردگان گرجی به نسبت جمعیت آنها بسیار بالاست.

از فرهنگ قدیم گرجی ها امروز تنها زبان آنهاست که هویت قومی آنان را مشخص می سازد. نوعی سقف خانه و نوعی فرش که در ناحیه فریدون شهر و بخصوص در چغیورت به طرح گرجی معروفند، امروز دیگر به ندرت ساخته و بافته می شوند.

کوشش برای آموزش زبان و الفبای نیاکان که با زبان و خط گرجی متداول در فریدن متفاوت است نیزدر این روزها طرفدارانی دارد. در فریدون شهر مغازه هایی یافت می شوند که تابلو آنها به دو خط فارسی و گرجی نوشته شده است.

گرجی تباران ایران آخرین جمعه اردیبهشت ماه را بعنوان سالروز تسیخه (ციხეს დღე) برگزار می نمایند،

از نظر آنها روز تسیخه روزی است که یادآور دلاورمردی اجدادشان در گوشه ای از تاریخ پر فراز و نشیب انها است؛

آنها معتقدند اجدادشان در کوه دژ مانند تسیخه مقابل ظلم ایستادگی کردند و شکست دردناک و دلاورانه آنان ، باعث سربلندی گرجیان و پیروزی امروز انهاست. نام تسیخه در فرهنگ گرجیان منطقه فریدون شهر غنی از تعصب، فرهنگ، و احساس گرجیست.

احضار و بازجوئی از فعال مذهبی اهل سنت در دادستانی شهرستان راسک

دادستانی شهرستان راسک از توابع استان سیستان و بلوچستان، مولوی محمد امین آسکانی، فعال مذهبی اهل سنت را احضار و تحت بازجوئی قرار داد.

مولوی محمد امین آسکانی، فعال مذهبی اهل سنت و مدیر داخلی مدرسه دینی شهرستان پشامگ از توابع استان سیستان و بلوچستان در پی شکایت سپاه پاسداران به دادستانی شهرستان راسک احضار و تحت بازجوئی قرار گرفت.

یک منبع مطلع در تشریح این خبر گفت:

“پیش از این نیز بارها مولوی آسکانی توسط مسئولان امنیتی تهدید شده است.”

در این گزارش به جزئیات بیشتری اشاره نشده اما :

“به احتمال زیاد به علت پیگیری پرونده و انتقاد از بازداشت مولانا فضل الرحمن کوهی، وی را احضار و مورد بازجویی قرار دادند.”

مولوی محمد امین آسکانی مدیر داخلی مدرسه دینی انوارالحرمین پشامگ به دفعات ضمن حمایت از مولانا کوهی، از دیگر فعالان مذهبی اهل سنت خواستار آزادی بی قید و شرط وی شد و این احتمال که احضار وی مرتبط با فعالیت هایی که برای آزادی مولانا کوهی انجام داده صورت گرفته باشد دور از ذهن نیست.

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوین گر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.

سرکوب شهروندان اهل سنت در ایران و بیان اتهامات امنیتی بر علیه این دسته از شهروندان ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶، است.

اعمال محرومیت بر شهروندان اهل سنت در انجام و یا حضور در مناسک مذهبی و یا سایر فشارهای امنیتی بر علیه آنها ناقض ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶، است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.

اعتراف گیری با تهدید مصداق بارز نقض اسناد بین المللی حقوق بشر و همچنین میثاق های بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است. در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و در ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی به صراحت کلام بر ممنوعیت شکنجه افراد تاکید شده است.

در روز شنبه ۱ شهریور ۱۳۹۹ طبق دادنامه ‌ای از طرف شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری ۲ ماکو، یاور سلطانی خبرنگار و مدیر صفحه اینستاگرامی “ماکو تایمز” و فرید محمد نژاد مدیر صحفه اینستاگرامی”یورت تی وی” به اتهام “تحریک و ترغیب افراد به اعمال خشونت آمیز و تجمعات با نشر فیلمی بر اقدامات نژادپرستانه در اینستاگرام” از سوی قاضی عرفانی به یک سال حبس تعزیری برای هر کدام محکوم شده اند.

تیرماه امسال آقای سلطانی با انتشار ویدئویی در صفحه‌ی اینستاگرامی ماکوتایمز ضمن اشاره به تظاهرات علیه نژادپرستی در نقاط مختلف جهان بعد از مرگ جورج فلوید و نیز ذکر برچیده شدن مجسمه‌های نژادپرستانه در انگلستان، آمریکا و … ، ابراز امیدواری کرده بود مجسمه‌ی برچیده شده ابولقاسم فردوسی از میدان «هفته فلکه‌سی» ماکو دیگر به این میدان بازنگردد و این سخنان توسط مقامات امنیتی_قضایی مصداق جرم قلمداد شده و پرونده ای برای ایشان باز شده بود.

دلایل اتهامی فرید محمدنژاد ادمین صفحه‌ی یورت تی‌وی نیز با ویدئو در خصوص ابولقاسم فردوسی ، ویدئوی دیگری در مورد تصرف زمین‌ توسط افراد غیربومی عنوان شده است.

یاور سلطانی دانش‌آموخته‌ی مکانیک سیالات و فعال دانشجویی سابق دانشگاه اورمیه و دانشجوی فعلی دانشگاه آزاد ماکو است. وی طی ۴ سال گذشته مدیریت صفحه اجتماعی ماکو تایمز را برعهده داشته است. این صفحه طی این مدت در کنار دیدگاهی انتقادی در بررسی مسائل اجتماعی و فرهنگی شهر ماکو، فعالیت گسترده‌ای در کمک به دانش‌آموزان کم بضاعت، حضور در مناطق سیل‌زده، ایجاد کمپین‌هایی در جهت کمک به مبارزه با بیماری کرونا و نیز فعالیت‌هایی در راستای حفظ زبان زبان مادری(تورکی آذربایجان)داشته است

تبعیض و بی‌عدالتی در برابر کرونا
✋ در روزهای ابتدایی شیوع #کرونا در ایران، معاون کل #وزارت_بهداشت گفت که این بیماری برای همه است و فقیر و غنی نمی‌شناسد. اما به مرور مشخص شد که نه‌تنها افراد محروم جامعه بیش‌تر در معرض ویروس قرار دارند، بلکه انجام تست کرونا یا خدمات درمانی مناسب نیز به عدالت در دسترس همه شهروندان قرار ندارد.
✋ انتشار تصویر ملاقات «علی‌اکبر ولایتی» (مرد چندشغله نظام) به عنوان رئیس بیمارستان مسیح دانشوری از «علی لاریجانی» که اخیراً به کرونا مبتلا شده، بیننده را به یاد عکس‌هایی می‌اندازد که چندی پیش از همین بیمارستان منتشر شد و در آن بیمارانی دیده می‌شدند که به دلیل نبودن تخت خالی، در پارکینگ بیمارستان اکسیژن می‌گرفتند.
✋ مقایسه آن تصاویر تاسف‌آور بیماران رها شده در پارکینگ، با عکسی که امکانات ویژه و توجه رئیس بیمارستان و کادر درمان به یک شخصیت حکومتی را نمایش می‌دهد، حاکی از #تبعیض آشکار میان جان انسان‌ها و غیرعادلانه بودن دسترسی به درمان مناسب کرونا در ایران است.

محله مهدی‌آباد شیراز از مناطق حاشیه‌ای است که می‌توان معضلات اجتماعی را در آنجا با همه معیار‌ها و ملاک ‌هایش دید و تعریف کرد

این روزهاعبارت‌های آسیب‌های اجتماعی، معضلات اجتماعی، افراد آسیب‌پذیر، حاشیه‌نشینی و این دست مباحث را بسیار می‌شنویم.
آسیب‌های اجتماعی بر اثر شرایط نامناسب زندگی پدید می‌آید و گروه‌های مختلف انسان‌ها را درگیر می‌کند. از همین رو، آنان دیگر قادر نیستند زندگی سالمی داشته باشند و نمی‌توانند خود را از مصیبت‌های حاصل از معضلات اجتماعی نجات دهند.
در این شرایط نهادهای دولتی همراه با و تشکل‌های بخش خصوصی یا سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن‌ها) وارد عمل شده اند و به آسیب ‌دیدگان یاری رسانده اند.
اینگونه مسائل بیشتر در کلان‌شهر‌ها و مناطقی رخ نمایی می‌کند که روزگاری در حاشیه شهر بوده‌اند و امروز براثر توسعه شهری بخشی از مناطق شهری به شمار می‌روند.
آسیب‌ها در این مناطق به دلیل فقر مادی و فرهنگی بیش از دیگر نقاط است و نشانه‌های آن را می‌توان با افزایش تعداد کودکان کار، افزایش زباله ‌گردها، مشاهده معتادان متجاهر و آسیب‌های حوزه زنان مشاهده کرد.
محله مهدی آباد شیراز که به کَتَس بس یا کتس فس نیز موسوم است، یکی از این نقاط آسیب‌زاست که با جمعیتی 30 تا 50 هزار نفری در کمربندی شیراز- بندرعباس واقع شده است.
فقر مادی شدید آمیخته با فقر فرهنگی در این منطقه، زمینه ‌ساز انواع آسیب‌ها شده است. اعتیاد یک یا چند عضو خانواده به مواد مخدر، تک سرپرستی بودن خانوار‌ها، بازماندگی از تحصیل، عدم آگاهی و بروز بیماری‌های روحی و جسمی ساکنان این بخش حاشیه‌ای شیراز را دچار آسیب‌های بسیار کرده است که در کنار نبود و کمبود امکانات شهری، وضعیت آنان را ناگوارتر می‌کند.
بسیاری از کودکان پس از اتمام ساعت مدرسه به زباله‌گردی می‌پردازند. دسترسی آسان به مواد مخدر نیز خیابان‌گردی‌های آنان را بسیار پرخطرتر می‌کند و انواع و اقسام آسیب‌ها را برای آن‌ها به همراه دارد که درصورت عدم آموزش و نبود فعالیت‌های گروه‌های مردم نهاد، ضرر‌های جبران ناپذیری به آن‌ها وارد می‌کند.
درحال حاضر ضرورت توجه به اوقات فراغت برای کودکان و نوجوانان، توانمندسازی زنان و زمینه‌سازی برای اشتغال آنان، آموزش مهارت‌های زندگی ازجمله خودمراقبتی و مهارت نه گفتن، نظارت‌های بهداشتی و حضور گروه‌های داوطلب پزشک برای معاینه دوره‌ای افراد و نیز بهبود وضعیت رفت‌ و‌آمد از جمله ساخت پیاده رو و قراردادن دستگاه‌های حمل و نقل عمومی می‌تواند بخش عمده‌ای از مشکلات این منطقه را حل کند.
یکی از سازمان‌های مردم ‌نهاد با عنوان بنیاد صلح پارس با حضور در این محله، طرح‌های پژوهشی و تحقیقاتی برای ریشه‌یابی معضلات ساکنان آن را آغاز کرده است. این طرح‌ها با هدف یاری‌رسانی به زنان و کودکان درحال انجام است.
مدیرعامل بنیاد صلح پارس در گفت‌ و‌گو با ایرنا عنوان کرد: فعالیت این بنیاد بر اساس توانمندسازی اقشار آسیب‌پذیر در محلات آسیب‌ زا شکل گرفته است و گروه هدف را زنان و کودکان قرار داده است.
شکیبا شریف‌ پور افزود: بر آن هستیم از طریق آموزش‌های فرهنگی، اجتماعی و بهداشتی در کنار مباحث کارآفرینی بتوانیم به این محلات کمک کنیم.
وی با اشاره به اینکه محله مهدی‌آباد، از مناطق بسیار آسیب‌زاست و فقر عمومی در آن بیداد می‌کند، ابراز داشت: این منطقه در عین حال که بخشی از سکونتگاه‌های غیر رسمی شیراز به شمار می رود، به منطقه 9 شهرداری شیراز ملحق شده است.
شریف‌ پور بیان کرد: پایش‌های انجام شده به وسیله بنیاد صلح پارس نشان می‌دهد که محله از امکانات لازم برای شهروندان برخوردار نیست، خیابان‌ها استاندارد لازم را ندارد، پیاده‌رو‌ها گنجایش عبور و مرور ساکنان را ندارد، وسایل حمل و نقل شهری در بخش‌های بسیاری از محله وجود ندارد و از همه مهم ‌تر احساس امنیت است که در این منطقه دیده نمی‌شود.
مدیرعامل بنیاد صلح پارس ادامه داد: معتادان متجاهر، کارتن‌خواب‌ها و خرده ‌فروش‌های مواد مخدر در محله در حال رفت و آمد هستند و زنان و کودکان هر روز در معرض همه این ناهنجاری‌ها قرار دارند و روزگار سختی را می گذرانند.
وی با اشاره به مصاحبه‌هایی که با افراد محله مهدی‌آباد صورت گرفته است، بیان کرد: براساس تحقیقات به عمل آمده، اغلب زنان همسران خود را از دست داده‌اند و خودشان سرپرستی خانواده‌ها را بر عهده دارند؛ افزون بر این نداشتن شغل‌ دائم و محل کسب درآمد مناسب، زندگی خود و فرزندانشان را دچار مخاطره کرده است.
شریف‌ پور به سوء تغذیه و بیماری‌های مختلف جسمی و روحی اشاره کرد که چون اقدامی برای درمان آن ها انجام نشده به بیماری‌های مزمن و غیرقابل درمان بدل شده‌اند.
این فعال اجتماعی بیان کرد: این بنیاد برای رفع این معضلات برنامه‌ریزی کرده است و تمرکز خود را بیشتر بر آموزش و مسائل بهداشتی گذاشته است و قصد دارد توجه نهاد‌های مختلف را به معضلات این محله و راهکار‌های احتمالی جلب کند.
در پی این اقدام، در بازدیدی که در روز شنبه 10 آذرماه از محله مهدی‌آباد شیراز با حضور سولماز دهقانی عضو شورای اسلامی شهر شیراز صورت گرفت، آسیب‌ها و نیاز‌های این محله در حوزه مشکلات و معضلات زنان، اشتغال‌زایی، ایجاد و تجهیز سالن‌های ورزشی و سالن‌های بازی کودکان، حمل و نقل و دسترسی به راه‌های امن بررسی شد.
امام جماعت محله مهدی آباد شیراز در گفت ‌و‌ گو با ایرنا با تاکید بر اینکه مهم ‌ترین مشکل این محله حاشیه‌ نشین عدم توجه کافی است گفت: فقر و نابسامانی‌های اجتماعی در این محله بیداد می‌کند، وضعیت بهداشتی نامناسب است و لوله‌کشی فاضلاب در این منطقه انجام نشده است که باعث می‌شود پساب‌های خانگی در جوی‌های کوچه‌ها جاری شود و مشکلات بسیاری را برای ساکنان پدید آورد.
حجت‌الاسلام سید علی خلیلی عنوان کرد: تراکم جمعیت در این منطقه از مسائلی است که ارائه امکانات و توزیع عادلانه آن‌ها را با مشکل مواجه کرده است و از همین رو میزان آسیب‌ها افزایش یافته است.
وی ادامه داد: با آنکه مسائل و مشکلات این منطقه بسیار است، مسئولان نباید خود را از چشم مردم پنهان کنند چراکه هر گامی برای بهبود وضعیت برداشته شود، می‌تواند بسیاری از مشکلات مردم را حل کند.
همچنین رئیس هیات امنای مسجد علی ابن موسی الرضا (ع) که در این محله واقع شده است به ایرنا گفت: برخی ساخت‌ و ‌ساز‌ها با هدف بهره ‌مندی مردم منطقه از امکانات صورت گرفته اما به صورت نیمه‌ کاره رها شده است و امروز با افزایش قیمت‌ها دیگر امکان تکمیل آن پروژه‌ها به صورت خیرساز ممکن نیست.
محمد حسین سلیمی ادامه داد: تعریض خیابان در این منطقه به دلیل عدم تملک 2000 متر زمین متوقف مانده است همچنین نبود دبیرستان پسرانه باعث شده که فرزندان اهالی ساکن منطقه بعد از دوره متوسطه اول درس خود را رها کنند و از همین رو تعداد بازماندگان از تحصیل در این منطقه بسیار است.
وی افزود: در نتیجه این اتفاق نوجوانان جذب گروه‌های خلاف ‌کاری و مواد مخدر می‌شوند یا در بهترین حالت به زباله ‌گردی یا کار‌های موقت می‌پردازند که بر سرنوشت آنان و سایر اعضای خانواده‌شان نیز تاثیرگذار است.
با آنکه ورود گروه‌های مردم ‌نهاد به این مناطق به بهبود وضعیت آن‌ها کمک خواهد کرد، تا زمانی که عزمی همگانی و اراده‌ای محکم در کنار این اقدامات مردمی صورت نگیرد، امکان متوقف کردن چرخه خشونت، فقر و بزهکاری از میان نخواهد رفت.
براساس گفته مردم و ارزیابی های سازمانهای مردم نهاد، قدرت و نفوذ و هراس افکنی گروه‌های تبهکار در مناطق حاشیه‌ ای، عموماً راه را برای ایجاد امنیت پایدار که نخستین رکن ارائه خدمات به مردم است می‌بندد که در نتیجه آن نمی توان مسیر را برای ارائه خدمات اجتماعی لازم و کافی به این مناطق هموار کرد.
براین اساس، همکاری مردم در کنار نهاد‌ها و سازمان‌های دولتی مسئول می‌تواند زمینه‌ را برای آبادسازی شهر‌ها و از بین‌بردن حاشیه‌ها فراهم آورد و امنیت و صلح پایدار را جایگزین خلاف‌کاری و بزه کند.