رفتارهای متناقض نظام با اقوام مختلف و حتی فراتر از آن اجرای قوانین دستوری  برای همه ی قوم ها نتیجه ای به جز نابودی ریشه های فرهنگی، میراث تاریخی، حیاط وحش وماهیت تاریخی ایران نداشته است. و حاصلش امروزه در اقصی نقاط کشور مشهود است. در زمینه ی احیا و حفاظت از محیط زیست هم ما شاهد نژادپرستی در کشور خود هستیم. به طور مثال دریاچه ی چیتگر واقع در غرب تهران تبدیل به دریاچه ای بزرگتر و محلی برای گردشگری پایتخت نشینان شد و از سوی دیگر دریاچه ی ارومیه با قدمت 13000 سال با وجود اختصاص بودجه های کلان برای احیا به علت ناکارمدی مسئولین و اختلاس به خشکی 100 درصد رسید. باید از خود پرسید که آیا در صورتی که این دریاچه  در نزدیکی پایتخت قرار داشت هم با چنین عاقبتی مواجه می شد؟

در انتها کافی ست به شرایط نگهداری از آثار باستانی در نقاط مختلف ایران که اکثر خارج از پایتخت قرار دارند دقت بفرمایید .بودجه نگهداری از ۳۴ هزار اثر تاریخی ملی فقط ۲۰۰ میلیارد تومان است!

تفاوت عملکرد حکومت در اختصاص بودجه برای آثار باستانی و محیط زیست (به ویژه فرهنگ اقوام)در مقابل مقداراختصاص بودجه برای نهادهای  مذهبی و پروپاگاندای نظام نمونه ی بارزی ازتبعیض و عدم اجرای عدالت است.

پیشینه ی تاریخی و فرهنگی اقوام ایرانی و تنوع زبان ها در کشوری که بستر تمدن های گوناگونی می باشد شرایط را برای تفکر نژادی و خودبرتر بینی قومی فراهم کرده است. این مهم نه تنها در خصوص اقوام بلکه با توجه به زیرساخت های  نادرست فرهنگی امروزه در تمام زمینه ها به روشنی آشکار شده است.

به طور مثال شکل گیری یک الگوی مشخص برای تعیین متعارف یا غیر متعارف در حوزه ی پوشش، بدون در نظر گرفتن ریشه های تاریخی و فرهنگی اقوام مختلف سنگ بنای نابودی این فرهنگها محسوب می شود. در حالی که پوشش ظاهری اقوام ما که گاها بالغ بر 10000 سال قدمت داشته کاملا نادیده گرفته شده و حتی تاریخ ایران را با تمامی اقوام داخلشبه تاریخ مذهب تقلیل می دهند.

در واقع وجود روشهای این چنینی نه تنها ریشه در باورهای نژاد پرستی و قوم گرایانه داشته بلکه به روند گسترش و پیشرفت این نوع نگاه ها کمک شایانی کرده است. این وضعیت حتی فراتر از نژادپرستی ست  و اعمال نگاه دیکتاتوری در حکومت جمهوری اسلامی، مردم را به خودی و ناخودی تقسیم کرده است..

در شرایطی که کشور ما با وجود قومیت ها، زبان ها و رسوم گوناگون  بستر مناسبی برای اتحاد و همبستگی دارد فرهنگ سازی های درست و یا نادرست می تواند تغییرات سازنده و یا بسیار مخربی برای یکپارچگی و سعادت کشور داشته باشد.  برای مثال استفاده از جوک های قومیتی یکی از تاثیرگذارترین عوامل منفی در خصوص همبستگی مردم بوده است  چرا که نه تنها برای پیشینه و تاریخ یک قومیت  توهین آمیز بوده بلکه خیانتی بزرگ به تاریخ و تمدن کشور ایران دارد.

کمتر کسی منکر جوک گفتن یا به عبارتی لطیفه‌گویی است و اتفاقاً ما ایرانیان همیشه دوست داشتیم و داریم که شاد و مفرح زندگی کنیم و همین امر هم منجر به ایجاد لطیفه‌ها و داستان‌های کوتاه سراسر شادی‌آفرین و پند آموز شده است.

چنانچه آثار بر جای مانده از نویسندگان و شاعران بزرگی چون سعدی شیرازی، مولانا جلاالدین و غیره از ادبیات کلاسیک  و همچنین از معاصران این عرصه: علی‌اکبر دهخدا، سیدمحمدعلی جمالزاده، کیومرث صابری( گل آقا ) و… گویای این مطلب است.

اما متأسفانه این خصیصه‌ مثبت اجتماعی نیز همچون برخی از پدیده‌‌های مثبت دیگر، درگذر زمان در مسیر ناصواب خود به کار گرفته شده است و طی دهه‌های معاصر به بیراهه کشیده شده و بر ضد هدف اصلی که همانا شاد و مفرح کردن زندگی است به کار رفته است.

در سالیان اخیر نیز با توجه به تکنولوژی‌های بوجود آمده، این روند منفی سرعت بیشتری پیدا کرده است و می‌‌توان با نگرشی عمیق از میان صدها و هزاران لطیفه، بخش عظیمی را در لیست منفی و سیاه قرار داد که به نوعی موضوع خشونت، بی‌عدالتی و بی‌احترامی به افراد، خانواده‌ها و اقوام مختلف را دامن می‌زنند.

لطیفه‌های  قومیتی  که شوربختانه بخش عظیمی از لطیفه‌های متداول را نیز در برگرفته‌اند، این روز‌ها با وجود ابزار‌های مختلف ارتباطی از جمله همین پیامک‌‌‌ها (SMS) یا پست‌های الکترونیک( ایمیل) بیش از پیش موجبات شکستن حریم و احترام‌ها را میان هموطنان و اقوام محترم ایرانی سبب شده‌اند.

متاسفانه بروز چنین لطیفه‌هایی تاجایی پیش رفته است که این روزها حتی اقشار تحصیل‌کرده جامعه نیز در خلال اوقات خود از این جوک‌ها بعنوان نوعی سرگرمی یا بدتر ازآن بعنوان گزینه‌ای برای نمود برتری قومیتی یا برعکس استفاده می‌کنند.

باید دقت داشته باشیم که متأسفانه این لطیفه‌ها اغلب درباره‌ اقوامی به کار می‌‌روند که در طول تاریخ کشورمان بیشترین تأثیر گذاری را داشته‌اند و رشادت‌ها، شجاعت‌ها و دلاوری‌های مردمانشان زمینه ساز شکل گیری تغییراتی بس مهم و در خور توجهی در تاریخ گشته که امروز سایر فرهنگ‌ها و قومیت‌های ایرانی در زیر یک چتر از موهبت آن بهره‌مند هستند.

در تداوم توهین های سیستماتیک نژادپرستانه در ایران، این بار عوامل سریال عروسکی «شهرک کلیله و دمنه» ترک ها را مورد تحقیر و توهین های نژادپرستانه قرار دادند.

شهرک کلیله و دمنه یک سریال عروسکی به کارگردانی «مرضیه برومند» و نویسندگی «کوروش نریمانی» است که از پلتفرم فیلم‌نت پخش می‌شود.

در این فیلم گربه نر با لهجه‌ ترکی نمایش داده شده و فردی «بی اصل و نسب» معرفی می گردد و از طرف گربه ماده که خود را پرشین(فارس) می نامند، بارها و بارها مورد تحقیر و توهین قرار می گیرد.

در بخشی از فیلم، گربه «فارس» در جملاتی تحقیرآمیز و نژادپرستانه به گربه «ترک» می گوید:

چی خیال کردی؟! همون وقت که دمتو گرفتی تو مشتت اومدی خواستگاری یک پرشین باید فکر اینجاشو می کردی! لیاقت تو همون دخترخاله بی اصل و نسب بدترکیب‌ات بود نه یک گربه باکلاس پرشین! اونو می گرفتی تا واست چهارتا چهارتا بزاد، همشون رو هم لای گونی بزرگ می کردی راحت»!

حکومت ایران نیز به شکل سیستماتیک، نژادپرستی را در جامعه پمپاژ می کند. در کتب درسی، رسانه ها و مطبوعات رسمی ایران نیز، ترک ها مورد تحقیر قرار می گیرند و تاریخ و هویت ترکی آنها انکار و تحریف می شود.

ترک ستیزی به احساسات و اعمالی که حاوی تبعیض، عملیات خصمانه و نفرت علیه اقوام ترک تبار، فرهنگ ترکی گفته می شود.

جمهوری اسلامی با شعار اسلام‌گرایی در واکنش به ایرانی‌گری ظهور کرد؛ استفاده سیاسی از توان نیرومند فرهنگی در هویت‌های ملی در راستای غیریت‌سازی زمینه حاصلخیزی برای رفتارهای نژادستیزانه و فرقه‌گرایانه  را فراهم می‌آورد. این امر به گسترش دشمنی با اقوام و ادیان همجوار و نیز امتدادات داخلی آنها در یک کشور می‌انجامد. در نتیجه خطری برای وحدت ملی جوامع چند فرهنگی مانند ایران به شمار می‌رود که این جریان در سری تولیدات رسانه‌ای ایرانی به شدت تقویت شده است.

در سال‌های اخیر ، شروع تحریکات و توهین‌ها از کانال‌های دولتی بخاطر اینست که هرچه مردم از مذهب دولتی بیشتر فاصله می‌گیرند، حکومت بیشتر به ناسیونالیسم ایرانی متوصل می‌شود و چون پان ایرانیست‌ها بعنوان مدافع ناسیونالیسم ایرانی و کارشناس مسائل ملی در دستگاههای تبلیغی حکومت بکار گرفته شده‌اند لذا خط فکری نژاد پرستانه خود را پیش می‌برند و چون معتقد به مستحیل کردن ترک‌ها هستند، از هر امکانی برای تحقیر و توهین به ترک‌ها استفاده می کنند.

نژادپرستی در ایران به دو شکل آشکار و پنهان نمود می یابد. شکل آشکارش را در آثار مکتوب و در رسانه های فارسی زبان می خوانیم و می شنویم. نمود آن را هم اکنون در اغلب کتاب ها، تلویزیون ها، روزنامه ها، سایت ها و سایر رسانه های گروهی در داخل و خارج می بینیم. نژادپرستی پنهان، به آنگونه تفکر یا رفتار نژادپرستانه می گوییم که شخص بدون اینکه خود بداند مرتکب فکر یا کنش نژادپرستانه می شود و این ناشی از رسوبات ذهنی است که گاه در ناخودآگاه شخص جای می گیرند. علی رغم اینکه حتی این شخص ممکن است ظاهرا مخالف نژادپرستی باشد.

تبعیض و نژادپرستی درمیان ایرانیان گاه شکلی خشن و آشکار به خود می‌گیرد و گاه با تردستی و ظرافت، در لفافه بیان می‌شود.

پیشداوری‌های رایج درمورد ملت‌ها و اقوام گوناگون زمینه‌ساز افکار نژاد پرستانه‌اند. افراد اغلب این پیشداوری‌ها را در تربیت دوران کودکی و جوانی درونی کرده‌اند. ترس از بیگانه و نفی او در افکار نژادپرستانه به عبارت دیگر لازمه مشروعیت و مقبول بودن خودی و رد و طرد غیر خودی است.

جمهوری اسلامی با توجه به حجم نارضایتی های مردم از سیستم حاکم و میل به استمرار حاکمیت خود بر کشور ایران از هر طریقی برای تسلط بر اقوام مختلف ایرانی برنامه ریزی می کند.نژادپرستی در طول یکصد سال گذشته در ایران نهادینه شده و اقوام مختلف در این کشور مکررا مورد تحقیر و توهین های نژاپرستانه قرار می گیرند و همچنین حکومت ایران نیز به شکل سیستماتیک، نژادپرستی را در جامعه پمپاژ می کند.

سوال اینجاست که آیا در زمینه بررسی مسائل نژادپرستانه در مطالعات جامعه شناختی ایرانیان تحقیقات همه جانبه‌ای صورت گرفته است؟ آیا برخورد ما با رنگ پوست یعنی درجه سیاهی و سفیدی آن و هم ملیت و مذهب و مواردی اینچنین، برخوردی متعارف و منطبق بر ارزش‌های انسانی و دموکراتیک است؟ آیا به عنوان نمونه سیاهی پوست نمادی از زشتی و هم فرودستی اجتماعی است؟ آیا زبان ما هیچ از حیث مسائل نژادپرستانه مورد بازنگری قرار گرفته است؟ آیا به عنوان نمونه استفاده رایج و روزمره از واژه “سیاه سوخته” در توصیف افراد سیاهپوست، برخوردی نژادپرستانه نیست؟

آدمی در مهاجرت و با فاصله گرفتن از جامعه‌ای که در آن بزرگ شده است، اغلب ارزش‌های فرهنگی خود و هنجارهای معمول در جامعه جدید را مقایسه می‌کند. این بازنگری هم فردی و هم جمعی است. در چنین شرایطی فرد می‌تواند آگاهانه‌تر و بهتر به خویشتن و هم جامعه‌ای که در آن بزرگ شده‌ است نگاه کند و به تعمق در ویژگی‌های فرهنگی و رسم و رسومی بپردازد که با آنها بزرگ شده‌ است.

آنچه تا به امروز در کشور ما به انجام نرسیده در خصوص اختلاف زدایی اقوام و فرهنگ سازی برای ریشه کن کردن نژادپرستی، نیاز مبرم به پردازش زیرساخت های فرهنگی بوده است. خسارات وارد آمده به اقوام و باورهای غلط شکل گرفته در سطح جامعه تنها از طریق آموزش های فرهنگی و برنامه ریزی دقیق و هدفمند و همینطور ارزش گذاری برای فرهنگ و تاریخ اقوام و تشریح آن در مراتب آموزشی می باشد.

نژادپرستی در معنای کلاسیک آن، مبتنی بر فرض نابرابری جنس بشر از لحاظ بیولوژیک است و نتیجه آن، نسبت دادن پیشرفت یا عقب مانده‌گی ملت‌ها به خصوصیات ژنتیکی غیر قابل تغییر است. تمایزی که از رهگذر این نگاه نژادی جعل می‌شود، در مناسبات قدرت و روابط اجتماعی بین طرفین بازتاب می‌یابد و یکی را در جایگاه فرادست و دیگری را در جایگاه فرودست می‌نشاند.

این رفتارهای دیگرستیزانه که مردم عرب، مردم افغانستان، یهودیان، سنی ها، بهائیان و همینطور ترک‌ها، کردها و بلوچ‌ها را در پیوند با هویت قومی آن‌ها، شامل می‌شود نژادپرستانه هستند یا قوم مدارانه؟ به نظر می‌رسد که اگرچه ما در ایران شاهد رفتار و ادبیات قوم مدارانه هستیم دولت نیز با سیاست گذاریها و فرهنگ سازی غلط کمک شایانی در این زمینه به گسترش رفتار جامعه به سمت نژادپرستی کرده است.

ظلمی که به اقوام مختلف ایرانی با پیشینه ی فرهنگی و تاریخی عظیمشان در سالهای حکومت جمهوری اسلامی بر ایران شده امروزه در جای جای میهنمان به چشم میخورد.

بر خلاف آنچه جمهوری اسلامی ایران به جامعه جهانی می‌گوید که ایران در صلح و ثبات درونی به سر می‌برد و از پشتیبانی مردمی برخوردار است، در حقیقت حکومت جمهوری اسلامی ایران یک رژیم دیکتاتوری ایدُولوژیک مذهبی که با زور و قدرت پلیسی و امنیتی استوار است و علیرغم ثروت‌های سرشار معدنی و انسانی و مردمانی پویا و با انرژی، به یمن وجود حکومت ولایت فقیه، جامعه امروزی ایران با سیاستی ور شکسته و اقتصادی ور شکسته تر، مواجه با بیکار ی و فقر، عدم بالندگی اجتماعی و فرهنگی، و فاقد رشد اقتصادی و در برخی مواقع با رشد منفی مواجه بوده است. بیکاری و اعتیاد بی سابقه جوانان و موج عدم امنیت از حال و آینده خود، مخالفت‌های گسترده‌ای را برانگیحته و این رژیم را با عدم ثبات کامل مواجه کرده است. شالوده نظام ولی فقیه بر مبنای یک آپارتاید مذهبی و فرهنگی بنا شده است که بطور تاریخی پایدار نخواهد بود.

بر اساس گزارش‌‌ها، هم‌زمان با قطع شدن اینترنت در شهرهای مختلف خوزستان از شامگاه پنج‌شنبه، ۱۵ اردیبهشت ده‌ها شهروند در شهرهای مختلف این استان بازداشت شده‌اند.

بنابر گزارش‌ها، با گذشت سه روز همچنان اینترنت موبایل در اهواز و برخی از شهرهای خوزستان قطع است و تا روز شنبه حتی امکان دسترسی به اینترنت داخلی نیز وجود نداشته است و برنامه‌های چون اسنپ یا سایت‌های داخلی در دسترس نبوده است.

حساب کاربری «سازمان حقوق بشر در ایران» در توییتر در گزارشی هویت برخی بازداشت‌شدگان خوزستان را تا شامگاه یک‌شنبه، ۱۷ اردیبهشت سعید دحیمی و عطیه مغینمی از اهالی حمیدیه و حسین مغینمی و احمد صیاحی از سوسنگرد اعلام کرده است.

در همین حال گروه تلگرامی «خاک‌زدگان» که اخبار شهروندان عرب را پوشش می‌دهد، از بازداشت شمارى از اهالی سوسنگرد در روزهای گذشته خبر داده و آورده است که این افراد به اهواز منتقل شده‌اند اما از محل نگهدارى آنها اطلاعاتی در دست نيست.

بر اساس گزارش‌ها، بازداشت شهروندان معترض خوزستانی در پی انتشار فراخوانی مبنی بر تجمع و اعتراض به افزایش قیمت نان از شامگاه پنج‌شنبه، ۱۵ اردیبهشت آغاز شده و در روزهای بعد ادامه داشته است.

در روزهای گذشته ویدیوهای متعددی از صحنه اعتراض‌های مردمی و حضور سنگین نیروهای امنیتی و گارد ویژه در شهرهای مختلف خوزستان و اقدامات خشونت‌آمیز آنها برای سرکوب تجمع اعتراضی مردم در شبکه‌‌های اجتماعی منتشر شده است.

سایت خبری «امتداد» روز یک‌شنبه، ۱۸ اردیبهشت به نقل یکی از فعالان مدنی خوزستان ویدیوهای منتسب به تجمع اعتراضی گسترده در سوسنگرد و آتش زدن لاستیک خودرو توسط معترضان در شامگاه ۱۵ اردیبهشت را تایید کرده و گفته بود که در شهرستان ایذه اعتراضات «سیاسی»، «دامنه‌دار» و «پرتراکم»، اما در اهواز به‌صورت پراکنده بوده است.

به گفته این منبع آگاه، ماموران گارد ویژه در مقابل معترضان اقدام به شلیک تیر هوایی کرده‌اند.

هم‌زمان با شروع تجمع‌های اعتراضی در خوزستان شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی از شامگاه پنج‌شنبه اعلام کردند که اینترنت موبایل در شهرهای مختلف این استان از جمله سوسنگرد، اندیمشک، ایذه، حمیدیه، شادگان، ماهشهر، بهبهان، هندیجان و دزفول قطع یا کُند شده است.

پس از سه روز سکوت رسانه‌ای در ایران، سایت خبری «امتداد» روز یک‌شنبه این خبر را تایید کرد.

سایت «جماران» وابسته به دفتر نشر آثار روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی نیز روز دوشنبه، ۱۹ اردیبهشت این خبر را تایید کرده و گفته است که هم‌زمان با قطع کامل اینترنت موبایل در شهرهای مختلف خوزستان سرعت اینترنت ثابت خانگی نیز کُند شده است.

به گزارش «جماران» تا روز شنبه امکان دسترسی به سایت‌های داخلی در این شهرها وجود نداشته و پس از وصل شدن اینترنت داخلی از شامگاه شنبه تنها سایت‌های داخلی با دامنه ir در دسترس قرار گرفته است و هیچ یک از سایت‌های جهانی یا پیام‌رسان‌هایی هم‌چون واتس‌اپ هم‌چنان در دسترس نیست.

در واکنش به قطع شدن دوباره اینترنت در برخی شهرهای خوزستان در پی اعتراض‌های مردمی به گرانی‌ها، یکی از مقامات دولت ترامپ خواستار ارائه اینترنت ماهواره‌ای استارلینک به مردم این استان شد.

ویکتوریا کوتس، معاون مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا ر توییتی نوشت که «اگر ایلان ماسک می‌تواند به اوکراین استارلینک برساند، چرا نتوانیم همان کار را برای خوزستان انجام دهیم و بگذاریم این ایرانی‌های شجاع با هم ارتباط داشته باشند؟»

حرکت‌های اعتراضی در خوزستان در حالی صورت می‌گیرد که مردم شهرهای مختلف این استان، تابستان سال گذشته نیز در اعتراض به مشکل بی‌آبی، تجمع‌های گسترده‌ای برگزار کردند که با دخالت نیروهای امنیتی به‌شدت سرکوب شد.

ابراز نگرانی جامعه جهانی بهائی از مصادره اموال به نفع ستاد اجرایی فرمان امام

در پی مصادره اموال شش شهروند بهائی دیگر در استان سمنان، دفتر جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد با انتشار بیانیه‌ای از افزایش روند مصادره اموال بهائیان در ایران خبر داد و نسبت به این موضوع ابراز نگرانی کرد. دیان علائی، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو گفت: «مصادره املاک بهائیان توسط ستاد اجرایی فرمان امام، مرحله‌ای جدید و بسیار نگران‌کننده در آزار و اذیت بهائیان ایران است که نشان می‌دهد این سرکوب‌ها از سوی بالاترین سطوح رهبری ایران برنامه‌ریزی می‌شود.»

نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد با تاکید بر اینکه رهبران ایران با «به فقر کشاندن و آواره ساختن بهائیان در حال انباشت ثروت خود هستند»، گفت: «مصادره‌های صورت گرفته در استان‌های سمنان، مازندران و کهگیلویه و بویراحمد شاید تنها شروع این روند باشد. این خطر وجود دارد که ادامه توقیف‌های بیشتر به‌صورت تدریجی و پراکنده صورت گیرد تا این موضوع توجه جامعه بین‌المللی را جلب نکند.» در ادامه این بیانیه آمده است: «مدافعان حقوق بشر در داخل و خارج از کشور باید این حکم و این بی‌عدالتی و بی‌انصافی فاحش را محکوم کرده و سریعا خواستار لغو آن شوند.»

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، جامعه جهانی بهائی پیش‌ازاین هشدار داده بود که سمنان، جایی که از دهه‌ها قبل توقیف دارایی‌‌های بهاییان در آن صورت می‌گرفت، آزمایشگاهی برای کمپین‌های سامانمند سرکوب بهاییان در سراسر ایران است. آزار و اذیت‌های بهاییان سمنان ازنظر شدت، میزان بسیج قوا و هماهنگی عناصر رسمی و غیررسمی ازجمله نیروی انتظامی، دادگاه‌ها، مقام‌های محلی و روحانیان و همچنین از حیث شکل‌های متفاوت آزار و اذیت‌ها از نفرت پراکنی تا خفقان اقتصادی و دستگیری‌ها و حمله‌های فیزیکی قابل توجه است.

اموال بهائیان در ایران اغلب به نفع «ستاد اجرایی فرمان امام» مصادره می‌شود. نهادی که زیرمجموعه رهبر جمهوری اسلامی ایران است و فعالیت‌های کلان اقتصادی دارد. در جدیدترین نمونه مصادره اموال بهاییان در ایران، دادگاه انقلاب به درخواست حمید احمدی، مدیر ستاد اجرایی در استان سمنان، حکم توقیف و مصادره اموال شش شهروند بهایی در این استان را صادر کرد. این حکم را محمدقاسم عین‌الکمالی، قاضی دادگاه ویژه اصل ۴۹ قانون اساسی صادر کرد. اصل ۴۹ قانون اساسی به حکومت اختیار می‌دهد ثروت‌های ناشی از ربا، غصب، رشوه، اختلاس، سرقت، قمار و سایر موارد غیر مشروع را توقیف کند و آن را در اختیار بیت‌المال قرار دهد. حکومت ایران با استناد به این اصل و فتوای مراجع تقلید با ادعای اینکه اموال شهروندان بهایی «مشروع» نیست، دارایی آنان را مصادره می‌کند و در اختیار نهادی می‌گذارد که متعلق به علی خامنه‌ای است.

ماه گذشته نیز دستور توقیف آپارتمان یکی از شهروندان ساکن در استان مازندران صادر شد. در دسامبر سال گذشته هم ۱۳ مزرعه آبی متعلق به بهائیان روستای کتا در استان کهگیلویه و بویراحمد در میان بحران آب توقیف شد. همچنین زمین‌های کشاورزی در روستای روشنکوه در مازندران که بیش از ۱۰۰ سال که متعلق به خانواده‌های بهایی است و در آن‌ها کشاورزی می‌کردند، مصادره شد.

حکومت ایران در طول چهار دهه گذشته با سرکوب، مصادره اموال و بازداشت شهروندان بهائی، حقوق آنان را آشکارا نقض می‌کند. درنتیجه آزارهای جمهوری اسلامی ایران، بسیاری از شهروندان بهائی مجبور به مهاجرت شدند و دارایی آن‌ها نیز در اختیار نهادهای حکومتی و رهبران ایران قرار گرفت.

اعتراف یک مقام حکومتی به انقلاب جنسی در ایران

محمدرضا کدخدایی، “آخوند” مدیر گروه مطالعات جنسیت و خانواده در نشست «آینده‌پژوهی شبهات دینی در حوزه شخصیت و حقوق زن در اسلام» گفت “اگر حوزه و دانشگاه نجنبند، دانشگاه از منظر دین وارد عرصه بررسی قوانین نشود و حوزه به نواجتهادگرایی رونیاورد وضعیت آینده ایران در مسئله زن و خانواده، درست شبیه امروز غرب خواهد بود، یعنی از مرحله روابط آزاد جنسی بین دختر و پسر و سقط جنین عبور کرده و با رواج همجنسگرایی روبرو خواهیم بود.”

وی همچنین گفت: “از دید نظام فکری غالب غربی، ازدواج، تعهد متقابل است که سبب سلب آزادی و ایجاد محدودیت می‌شود به همین دلیل برای اعطای آزادی فردی بیشتر حاضرند خانواده را متزلزل کنند؛ اینها سقط جنین را از مهمترین شاخص‌های توسعه می‌دانند زیرا وقتی زنان بیشتری وارد بازار کار شوند ثروت بیشتری تولید خواهد شد. نظام غربی تقدس خانواده و مقام مادری و پدری را زیر سؤال می‌برد.”

وی ضمن اشاره به انقلاب جنسی در ایران افزود: “ورود به مدرنیته باعث ایجاد شبهات فراوان در زمینه مسائل حقوقی زن و خانواه شد و امروز ما در بسیاری از شاخص‌ها در شاخص انقلاب جنسی قرار داریم که افزایش آمار طلاق و سن ازدواج مؤید آن است. اگر امروز دغدغه حکومت و حوزه و مراکز فرهنگی دغدغه‌مند مسئله بی‌حجابی و روابط آزاد بین دختر و پسر است کاملا قابل پیش‌بینی است که مسئله اصلی حکومت و روحانیت تا ۱۵ سال آینده، موضوع همجنس‌گرایی است.”

در اعترافات آشکار است که جامعه ایران به طور مشخص زنان و رنگین کمانی ها، علی رغم وجود سرکوبها برپایه قوانین زن ستیز و رنگینکمانی ستیز، تحجر و نرینه سالاری را زیر پا گذشته و راه خود را بسمت آخرین دستاوردهای جهانی بر پایه حق انتخاب، آزادی روابط جنسی، آزادی زن و رنگین کمانی، برابری، سکولاریسم و مدرنیسم که بی شک در غرب به نسبت بسیار بالایی محقق شده است طی میکنند.

پر واضح است که جمهوری اسلامی توان کنترل این انقلاب جنسی که اساس آن در هم کوبیدن هرگونه بردگی و اسارت و خشونت بر پایه جنسیت هست را ندارد. این یک شکست قاطع سیاسی برای حکومت اسلامی است که زن در آن جنس دوم، خانه دار و شوهر دار و بچه دار، و رنگین کمانی تابو و مجرم است؛ بطور قطع با پیشروی اعتراضات در بستر جامعه و نزدیک شدن به آن انقلاب عظیم اجتماعی که راه است، اعترافات وهشدارهایی این چنینی از طرف مقامات حکومتی برای پیدا کردن راهکار جهت حفظ نظام بیشترخواهد شد.

نگرانی امام‌جمعه تهران از رشد سکولاریسم و «نفوذ شاگردان بازرگان»

احمد خاتمی، نماینده علی خامنه‌ای و امام‌جمعه موقت تهران با انتقاد از اقدامات دولت مهدی بازرگان در سال‌های ابتدایی انقلاب گفت: «دولت بازرگان حدود ۹ ماه بر روی کار بود اما پرورش‌یافتگان این نهضت همچنان وجود دارند، در آذرماه سال جاری یکی از افراد شاخص این جریان در کنفرانسی در تهران عملا بر جدایی حوزه‌های علمیه از سیاست و بازگشت محبوبیت طلاب در بین مردم تاکید کرد در حالی که تکذیب دین از سیاست، یک سیاست رضاخانی و برابر با تکذیب امام علی است.»

به گزارش ایرنا، روز پنجشنبه در دوازدهمین اجلاسیه جامعه مدرسین و علمای بلاد در قم، این عضو مجلس خبرگان رهبری با ادعای اینکه «پرورش‌یافتگان فرقان در کشور خط‌دهی می‌کنند»، افزود پرورش‌یافتگان فرقان دشمن اسلام نیستند اما مطلقا اعتقادی به فقه و حاکمیت اسلامی ندارند.

«فرقان» نام گروهی است که یک سال پس از انقلاب تاسیس شد و رهبر آن را فردی با نام اکبر گودرزی بر عهده داشت. مشی ایدئولوژیک این گروه عدم دخالت روحانیت در سیاست بود. همچنین گفته می‌شود اعضای این گروه در ترور افرادی مانند اکبر هاشمی رفسنجانی، مرتضی مطهری و علی خامنه‌ای دست داشتند.

این سخنان در حالی مطرح می‌شود که این روزها بحث کاهش محبوبیت روحانیون و واکنش‌های مردم در مجامع عمومی علیه آنها به موضوع بحث روز تبدیل شده است.

اخیرا محمدرضا زائری یکی از روحانیونی که در صدا و سیما حضور پررنگی دارد، در حساب اینستاگرام خود نوشت که طی۱۰ روز یک بار به او آب دهان انداخته‌اند، دو سه بار با توهین‌های شدید مواجه شده و راننده اسنپ هم او را پیاده کرده و گفته من آخوند سوار نمی‌‌کنم.

بسیاری از منتقدان این قبیل رفتارها را ناشی از دخالت روحانیون در سیاست می‌دانند.

طی یک دهه اخیر نگرانی از توسعه سکولاریسم به حوزه‌های علمیه قم، در میان سیاستمداران جمهوری اسلامی افزایش یافته است. به‌طوری که بسیاری از طلبه‌ها نیز از تشکیل حکومت اسلامی و عوارض آن ابراز نگرانی می‌کنند.

برای بررسی این موضوع باید به سال ۹۳ بازگشت. در زمانی که حسن رحیم‌‌پور ازغدی عضو وقت شورای عالی انقلاب فرهنگی، با ادعای اینکه «ریشه سکولاریسم در داخل حوزه‌های علمیه است»، گفت: «فقهی که به نظام‌سازی نمی‌اندیشد و فقط به دنبال عبادات و معاملات شخصی است فقه سکولار و این فقه بهترین توجیه برای سکولاریسم است.»

او در مرداد سال ۹۷ نیز مجددا مدعی شد که «ریشه سکولاریسم در حوزه است» و در ادامه اظهار داشت فقه بی‌ربط با زندگی، زندگی بی‌ربط با فقه، درس خارج‌هایی که به جای تئوریزه حکومت و تمدن دینی، عملاً فقه سکولار می‌سازند، فقه فردی، عبادی طهارت و نجاست. اما درباره اقتصاد، سیاست، بانک و روابط بین‌الملل حرفی ندارند. سکولاریسم یعنی همین است.

محمد جعفر منتظری، دادستان وقت کل کشور در اردیبهشت همان سال و پیش از اظهارات ازغدی گفته بود: «دشمن حتی در بین حوزه‌های علمیه هم برای نفوذ تلاش و برنامه دارد، بنده به اعتبار مسئولیت در دادگاه ویژه می‌بینم که گزارش‌های غیر قابل تردیدی در این رابطه ارائه می‌شود؛ در شهر مقدس قم عده‌ای روحانی‌نما در قالب تشکل‌هایی، تشکیل جلسه می‌دهند و موضوع جلسه این آقایان این است که چگونه موضوع ولایت فقیه را از قانون اساسی و نظام حذف کنیم.»