مصطفی نیلی، وکیل دادگستری از ممانعت مقامهای زندان اوین از انتقال محمد خانی، زندانی سیاسی که در درگیریهای زندان اوین مورد اصابت گلوله قرار گرفته، به بیمارستان خبر داد. طبق اطلاعات منتشر شده، روند درمان او پس از اصابت گلوله در آتشسوزی اوین به صورت ناقص رها شد و با تشدید عفونت، نگرانیها درباره سلامت او افزایش یافته است.
مصطفی نیلی در توییتی نوشته است: «امروز آقای محمد خانی از بند هشت اوین تماس گرفت. قرار بوده که به بیمارستان اعزام شود، ولی در لحظه آخر جلوی این اعزام گرفته شده است. با توجه به شدت جراحت و امکان عفونت، سلامتی ایشان در خطر است.»
این وکیل دادگستری روز گذشته نیز نوشته بود که محمد خانی در جریان رویدادی زندان اوین در شامگاه شنبه مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مجروح شد که «به بیمارستان اعزام ولی بدون انجام درمان کامل به زندان بازگردانده شدهاند.»
محمد خانی، پژوهشگر و دانشجوی دکترای رفاه اجتماعی دانشگاه علامه، اول تیرماه جهت تحمل حبس راهی زندان اوین شد. او توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۴ سال حبس تعزیری، ۲ سال محرومیت از فعالیتهای اجتماعی و سیاسی، ۶ ماه کار اجباری با کودکان «معلول ذهنی» و توقیف تمامی اموال شخصی ضبطشده به مدت دو سال، محکوم شد.
آتشسوزی در زندان اوین در شمال تهران در شامگاه شنبه نگرانیهای گسترده داخلی و بین المللی را درپی داشته است. مقامات جمهوری اسلامی از زمان آغاز این آتشسوزی تاکنون روایتهای متفاوت و متضادی از ابعاد این واقعه در معروفترین زندان ایران ارائه کردهاند.
چند روز از شامگاه شنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۱ میگذرد و هنوز ابعاد واقعه زندان «اوین» به روشنی مشخص نشده است. تعدادی از زندانیان بندهای هشت و هفت این زندان مورد هدف گلولههای جنگی و ساچمهای قرار گرفته و زندانیان در اندرزگاههای مختلف از گاز اشکآور آسیب دیدهاند اما همچنان مشخص نیست زندانیان کشته شده چه کسانی هستند و زندانیان مجروح در چه شرایطی به سر میبرند.
هنوز مقامات رسمی درباره زخمیها و کشتههای واقعه شنبهشب اوین اطلاعرسانی شفافی نداشتهاند و هر بار با دادن اطلاعات غلط و سناریوسازی در صداوسیما، سعی در پنهانکاری حقیقت دارند. اما آنچه مسلم است، هر آنچه بر این زندانیان گذشته، مسوولیت مستقیم رییس زندان، یعنی هدایت فرزادی، مقامات زندان اوین، سازمان زندانها، قوه قضاییه و حکومت جمهوری اسلامی است.
در کنار آنچه بر زندانیان اعمال شده است، خانوادههای آنها هم از شب واقعه تاکنون با بیخبری یا نگرانی از وضعیت عزیزان خود متحمل آزار و شکنجهای مضاعف شدهاند.