گزارش‌ها از ایران حاکی از ادامه بازداشت بهائیان طی روزهای اخیر در شهرهای مختلف به دست ماموران امنیتی جمهوری‌اسلامی است.
فعالان و رسانه‌های حقوق بشری می‌گویند، پریسا روحی‌زادگان، الهام سالاری، امین شریفی‌محبتی، عنایت‌الله نعیمی، پیام ولی، سپهر ضیایی، سیروس و ارمغان ذبیحی و آرش زمانی از جمله بازداشت شدگان تازه هستند.
این بازداشت‌‌ها در شیراز، مشهد، اصفهان، کرج و تهران انجام شده‌اند.
با وجود زندگی حدود ۳۰۰ هزار بهایی در ایران، جمهوری‌اسلامی، آیین بهائی را به رسمیت نمی‌شناسد و مقامات آن بارها این شهروندان را جاسوس و دشمن خوانده‌اند. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
در این ارتباط، طی حدود چهار دهه گذشته، احکام متعدد اعدام، بازداشت، زندان، محرومیت از تحصیل و کسب و کار، تخریب منازل و گورستان‌ها علیه بهائیان صادر شده‌است.
بهائیان در ایران اغلب با اتهام‌هایی مانند «اقدام علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» محکوم و زندانی می‌شوند، اما جامعه جهانی بهائی این اتهام‌ها را «بی‌اساس» می‌داند و می‌گوید بهائیان در ایران تنها به دلیل اعتقادات مذهبی‌شان زندانی می‌شوند و تحت فشار قرار می‌گیرند.
مواردی از محرومیت از تحصیل در دانشگاه، تخریب قبرستان‌های بهائیان، مصادره اموال، ممنوعیت اشتغال در مراکز دولتی، و پلمپ محل کسب‌وکار برخی از فشارهای دیگری است که بهائیان در ایران متحمل می‌شوند.
سازمان ملل متحد و مدافعان حقوق بشر همواره از «تبعیض» علیه بهائیان در ایران انتقاد می‌کنند و می‌گویند این اقدامات با تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران در زمینه حق آزادی عقیده و مذهب مغایرت دارد، حقی که بر اساس قوانین جهانی یکی از حقوق بنیادین انسان‌ها است.
شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
