روز چهارشنبه ۲۹ تیرماه، جمعی از زندانیان سیاسی زندان رجاییشهر در نامهای سرگشاده مردم ایران را خطاب قرار دادند و ضمن هشدار به مقامات جمهوری اسلامی، خواهان آزادی مادران دادخواه شدهاند.
در بخشی از این نامه آمده است: « مردم فریبان و سیاست پیشگانِ سودجو با نقض قوانین حقوق بشری و حقوق شهروندی و انسانی و حقوق شخصی و خانواده،به کشتار و شکنجه و گروگانگیری و حبس می پردازد. فرزند را کشته، پدر را به اسارت برده و مادر را گروگان گرفته است. اینک در این ورطه مصیبتِ اسارتِ خانواده های دادخواه و مادران داغدیده که در بازداشت غیر قانونی بسر می برند، مارا بر آن میدارد مردم ایران را در شُرُف مناسبتهای ماه محرم به تدبیر و تاُمل دعوت مینماییم.»
در بخش دیگری از این نامه آمده است: «ما خواهان آزادی بی قید و شرط و بی درنگِ خانواده ها،پدر و مادران دادخواهِ دستگیر شده میباشیم و ضمن همراهی با این خانوادهها و مطالبات آنها، به سرکوبگران تذکر میدهیم فوراً به خواست مردم ایران تمکین و به قوانین بین المللی و حقوق بشری احترام بگذارند، در غیر این صورت در گام بعدی روشهای اعتراضی دیگری را در پیش خواهیم گرفت.»
پس از بازداشت چند تن از مادران کشتهشدگان اعتراضات سال نود و هشت، معروف به مادران دادخواه، موجی از اعتراضات در شبکههای اجتماعی و مجامع بینالمللی علیه نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی به راه افتاد ولی مقامات جمهوری اسلامی تاکنون به این اعتراضات بی توجه بودهاند.
خانوادههای کشتهشدگان اعتراضها در ایران همواره با تهدید و ارعاب نیروهای امنیتی روبرو بودهاند تا سکوت پیشه کنند و از پیگیری پرونده جانباختگان خود دست بردارند. همچنین حکومت ایران متهم است که برای سرکوب و ساکت کردن معترضان و منتقدان از اتهامهای سنگین امنیتی علیه آنها استفاده میکند.
فشارهای حداکثری به خانواده های کشته شدگان در اعتراضات آبان، نمایانگر ترس حکومت از هر نوع تحرک و اظهار نظر های سیاسی توسط این خانواده هاست چرا که تمام تلاش ایشان برای اجرای عدالت ناکام مانده و پس از جانسپاری فرزندانشان در اعتراضات چیزی برای از دست دادن ندارند.