برادر زنده‌یاد ژیان علیپور، کولبر به قتل رسیده توسط ماموران جمهوری اسلامی ، با اشاره به مصائبی که برای خانواده وی پس از کشته شدن برادرش روی داده می‌گوید: هشت ماه از قتل برادرم به دستور یک مزدور به نام موسوی می‌گذرد و با توجه به آثار ضرب و جرح بر پیکر وی، تاکنون مشخص نیست که آیا برادرم قبل از اصابت گلوله مورد ضرب و شتم قرار گرفته و سپس کشته شده است یا ابتدا به قتل رسیده و سپس پیکر او را مورد خشونت فیزیکی قرار داده‌اند؟
زنده یاد ژیان علیپور، 32 ساله، متاهل و پدر دو فرزند خردسال چهار و ۹ ساله از اهالی روستای “بیژوی” از توابع شهرستان سردشت و به کولبری مشغول بود که روز پنج‌شنبه ۲۲ مهر ماه گذشته در اثر تیراندازی مستقیم مزدوران جاعش جان خود را از دست داد.
کولبری و سوختبری به عنوان شغل های کاذب ناشی از فقر و بیکاری گسترده در مناطق مرزی کشور در حال انجام است.
کولبری، شغلی کاذب و مشقت بار است که مردم مناطق مرزی در پی فقدان فرصت های شغلی به آن روی می آورند و سالانه ده ها تن در مواجهه با خطرات طبیعی و یا در پی شلیک نیروهای مرزبانی کشته و یا زخمی می شوند.
کولبـران بر سر دو راهی مرگ یا گرسنگی ناگزیر از انتخاب این راه سخت و خطرناک هستند. حاکمان دزد و فاسد و سپاه پاسدارانش از اصلی‌ترین قاچاقچیان به‌شمار می‌روند. اما این جنایتکاران، کولبـران را به بهانه قاچاق به قتل رسانده یا زخمی می‌کنند. آنها برای از دور خارج کردن کولبـران محروم دستور کشتار می‌دهند. این کلان دزدان از لقمه نان کولبـران و فرزندانشان نیز نمی‌گذرند. اما این داستان غم‌انگیز پایانی خواهد داشت. پایان آن زمانی است که پایه‌های این نظام فاسد و چپاولگر فرو بپاشد و ثروت‌های ایران به تمامی مردم از هر قوم یا سرزمینی به تساوی تقسیم شود.
سه استان کردستان، کرمانشاه و آذربایجان غربی در نوار مرزی ایران با عراق و ترکیه محل اصلی فعالیت افرادی است که به دلیل فقدان اشتغال و مشکلات گسترده اقتصادی به کولبری روی می‌آورند.
هرساله ده‌ها تن از کولبران بر اثر شلیک مستقیم نیروهای مرزبانی، سرما، غرق شدن در رودخانه و سقوط از ارتفاع کشته و یا زخمی می‌شوند.
