سعید اقبالی، فعال مدنی زندانی، در یادداشتی درباره تجربه خود از برنامه «اعدام‌های هفتگی» در زندان رجایی‌شهر، از اعدام تا ده نفر در بامداد چهارشنبه هر هفته در این زندان خبر داده است.
آقای اقبالی در این یادداشت که روز پنج‌شنبه، چهارم فروردین، منتشر شد از «صدای ماشین‌هایی که سه‌شنبه شب‌ها فعالانه برای اجرای مراسم اعدام در رفت و آمدند»، همچنین حضور «مسئولان زندان، دادستانی و اجرای احکام برای اطمینان از اجرای حکم اعدام و مرگ زندانی» در بامداد روزهای چهارشنبه نوشته است.
این زندانی مدنی در ادامه با اشاره به اعدام‌های دهه ۶۰ و مرگ برخی از فعالان مدنی در زندان در سال‌های اخیر، گفته است که روند اعدام در زندان رجایی‌شهر به شکل «خوفناک‌تری» در جریان است.
این فعال کارگری در مورد ادامه روند بی رحمانه اعدام از دهه ۶۰ تا اکنون در این زندان نوشته است: بامداد چهارشنبه‌ها، روز اجرای حکم در جایی نزدیک به بند فعلی ما (بند۴) است. گاهی دو یا سه نفر و گاهی تا بیش از ده زندانی برای اجرای حکم به این مکان منتقل می‌شوند. مسئولین زندان، دادستانی و اجرای احکام نیز برای اطمینان از اجرای حکم اعدام و مرگ زندانی در این مراسم شرکت می‌کنند! صدای ماشین‌هایی که سه‌شنبه شب‌ها فعالانه برای اجرای مراسم اعدام در رفت و آمدند از پشت پنجره‌های فنس کشیده اتاق من شنیده می‌شود. صداهایی آشنا که از دهه شصت تا به امروز در آجر به آجر این زندان لانه کرده‌اند.
وی خطاب به صاحبان قدرت و مسببین این اعدام ها می گوید: قدرتمندان بی‌قدرت بدانند! زیر بار این مصائب نه تنها کمر خم نمی‌کنیم بلکه هر طناب دار هر گلوله و باتومی که نثار مردممان می‌کنید ما را مصمم‌تر و شما را به پایان نزدیکتر می‌کند.
او تصریح کرده است: نویسنده این روایت سعید اقبالی از رجایی شهر نیست من همان کارگر سقوط کرده از بالای ساختمانم!
گورخواب بهشت زهرا، زن تن فروشی که تن و جانش را به آتش کشیده اند، کودکی که کودکیش را در سطل آشغال جستجو می کند، معتادی که با سرنگ در دست زیر پل یخ زده، آن دستفروشی که زیر چشمش کبود است و تمام کسانی که هر روز در این هوایی که بوی مرگ می‌دهد به بهانه‌ها و اتهامات مختلف اعدام می‌شوند، منم!
به گفته آقای اقبالی، در زندان رجایی‌شهر مکانی به نام «سوییت» متشکل از چندین سلول انفرادی هست که زندانیانی که مرتکب «خلاف زندان» می‌شوند، به این قسمت منتقل می‌شوند، اما «هولناک‌ترین» انتقال مربوط به «زندانیان محکوم به اعدام به این سلول‌ها چند روز پیش از اجرای حکم است».
آقای اقبالی در بخش دیگر یادداشت خود از «مواد مخدر و قرص‌هایی» گفته است که مسئولان زندان در آخرین لحظات زندگی به افراد محکوم به اعدام می‌دهند.
سعید اقبالی، فعال مدنی، در بهمن ۹۶ توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل خود در کرمانشاه بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل و در فروردین ۹۷ با تودیع وثیقه از زندان آزاد شد.
آقای اقبالی شهریور ۹۸ از سوی دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه در ارتباط با فعالیت‌های مدنی خود به شش سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرحله تجدیدنظر عینا تایید شد و او از ۱۱ خرداد ۹۹ به زندان اوین منتقل و از دوم فروردین پارسال به زندان رجایی‌شهر کرج تبعید شد.
جمهوری اسلامی ایران یکی از بیشترین آمارهای اعدام در جهان را دارد.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، در تازه‌ترین گزارش خود که اواخر اسفند ۱۴۰۰ در چهل و نهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد منتشر کرد از افزایش چشمگیر شمار اعدام‌ها در ایران، به ویژه متهمان پرونده‌های مربوط به «مواد مخدر» در سال ۲۰۲۱ و همچنین کودک‌مجرمان، زنان و اقلیت‌ها در نبود دادرسی عادلانه ابراز نگرانی کرد.
بر اساس گزارش آقای رحمان، تنها در سال ۲۰۲۱ دست‌کم ۲۷۵ تن در ایران اعدام شده‌اند که حدود چهل نفر از آن‌ها بلوچ و ۵۰ تَن کُرد بوده‌اند.
