ابراهیم رئیسی: ما مدافع واقعی «حقوق بشر» هستیم!
ابراهیم رئیسی که متهم به نقض حقوق بشر و جنایت علیه بشریت است در مراسم تحلیف خود گفت «ما مدافع واقعی حقوق بشر هستیم و سکوت در برابر ظلم و جنایت و تجاوز به حقوقِ انسانهای بیگناه و بیدفاع را قبول نداریم!»
مراسم تحلیف ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی هشتمین رئیس دولت جمهوری اسلامی روز پنجشنبه ۱۴ مرداد در مجلس شورای اسلامی برگزار شد.
او در نطقی طولانی مدعی شد که دولتش سرآغاز «ایران جدید» است و «دولت وفاق ملّی» است.
رئیسی تأکید کرد «ایران در حالی وارد قرن جدید میشود که بیش از ۴۰ سال است خورشید مردم سالاری دینی در آن طلوع کرده است و اکنون در دوره تعالی و تکمیل حرکت خود در آغاز گام دوم قرار دارد.» آنچه ابراهیم رئیسی از آن به عنوان دوره تعالی یاد کرد درست نقطه مقابل شعارهایی است که در هفتههای اخیر مردم در تظاهرات سر دادند و گفت: «مرگ بر خامنهای»، «تا آخوند کفن نشود این وطن وطن نشود» و «آخوند باید گم بشه»!
او ادعا کرد «جمهوری اسلامی بر اساس فتوای رهبر به دنبال سلاح اتمی نیست» و دو بار تأکید کرد باید تحریمها برداشته شود.
رئیسی در سخنرانی خود گفت «ما مدافع واقعی حقوق بشر هستیم و سکوت در برابر ظلم و جنایت و تجاوز به حقوقِ انسانهای بیگناه و بیدفاع را قبول نداریم!»
در مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی فقط دو رئیس جمهور حضور داشتند: اشرف غنی و برهم صلح رؤسای جمهور افغانستان و عراق که به همراه نخست وزیر ارمنستان، الجزایر و سوریه عالیرتبه مقامات خارجی بودند که به تهران آمدند و سایر کشورها در سطح وزیر و معاون وزیر، معاون نخست وزیر و رؤسای مجلس یا معاونان آنها در مراسم تحلیف حضور داشتند.
در ردیف اول رهبران و نمایندگان حزبالله، حوثیها، حماس و جهاد اسلامی نشسته بودند و پشت سر آنها انریکه مورا معاون جوزب بورل مسئول سیاسی اتحادیه اروپا که حضورش در این مراسم با انتقادات شدیدی روبرو شد.
در این مراسم نه خبری از محمود احمدینژاد بود و نه محمد خاتمی. یعنی دو رئیس جمهوری پیش از روحانی به خاطر اختلافات سیاسی در تحلیف رئیسی نبودند. علی لاریجانی و صادق آملی لاریجانی هم در مراسم حضور نداشتند و این عمق بحران در جمهوری اسلامی است و در چنین شرایطی نظام ادعای مشروعیت میکند!
رئیسی کارش را در شرایطی آغاز میکند که تحلیلگران پیشبینی کردهاند با قدرت گرفتن او و یکدست شدن حاکمیت سرکوبها و فشار بر اقلیتهای دینی و قومی تشدید میشود و مخالفان و منتقدان سیاسی بیش از گذشته در تیررس نهادهای امنیتی قرار میگیرند و با تشدید تنشهای منطقهای بحران فزونی میابد.