کودکان دستفروش و محرومیت از آموزش، امنیت و سلامت!
شما از هر خیابان و گذری رد بشی، محاله بچه یا نوجوونی که در حال دستفروشیه نبینی، سر چهارراهها و پشت چراغ قرمز و ترافیک بزرگراهها، تو بازار بزرگ، پاساژها، مترو یا در محوطه ایستگاهها، خیلی از این بچهها با مانتو و مقنعه، کیف و روپوش مدرسهان اما فال، دستمالکاغذی و آدامس و … میفروشن، حتی گاهی کنار بساط کوچک دستفروشی شون، بساط مشقشون رو هم پهن میکنن؛ اما امروز که کرونا مدرسهها رو تعطیل کرده و بچهها باید آنلاین درس بخونن، بچههای دستفروش باید چه بکنن؟
خیلی از این بچهها به خاطر نداشتن گوشی هوشمند، گرونی گوشی و فقر از درس خوندن محروم شدن. در حالیکه اصل ۳۰ قانون اساسی میگه آموزش رایگان وعمومی حق همه است و دولت وظیفه داره، امکانات تحصیل تا آخر دبیرستان رو برای همه مردم فراهم کنه، بچههای دستفروش نه تنها به خاطر بیکفایتی دولت تو دوران کرونا، نمیتونن به سامانه شاد دسترسی داشته باشن بلکه مجبورن بیشتر از قبل کار کنن تا فقط زنده بمونن!
یه سری دیگه از این بچهها به خاطر مهاجر بودن، نداشتن شناسنامه و پول هیچ وقت تو هیچ مدرسهای ثبت نام نشدن. تا قبل از شیوع کرونا یه سری مرکز و انجیاو ها به کودکان کار آموزش رایگان میدادن که حدود یه ساله تعطیل شدن و درس و مشق این بچهها بلاتکلیف مونده؛ یعنی به راحتی دارن از چرخه تحصیل حذف میشن. حتی خود دولتیها هم میگن ۳ میلیون بچه تو خطر ترک تحصیلان اما خبری از راه چاره نیست.
این بچهها نه تنها از درس خوندن، از سلامت هم محروم شدن. مجبورن تو خیابون دستفروشی کنن و این یعنی در خطر ابتلا به کرونا، آنفولانزا و تصادف، آزارجنسی و بیماری مقاربتی ان؛ تو یه ماه اخیر که هوا آلوده شده و همه هشدار میدن این هوا برای بچهها و بیمارها خطرناکه، اما انگار بچههای دستفروش جای ریه و شش، آبشش دارن که ناچارن بیرون باشن! هیچ دستفروشی دلش نمیخواد تو این هوا از خونه بیرون بره؛ مخصوصا اکه کودک و نوجوون و وسط سال تحصیلی هم باشه اما فقر، بیپولی و گرسنگی بچهها را ناچار به کار تو خیابون های آلوده و کرونایی میکنه.
دولت، شهرداری و بهزیستی برای بچههای دستفروش چه میکنن؟
پیماننامه جهانی حقوق کودک، هر بچه زیر ۱۸ سالی رو کودک میدونه و میگه باید از آموزش رایگان، حق بازی و شادی برخودار باشن و تحت تبعیض قرار نگیرن. قانون اساسی هم همین رو میگه اما اینجا مأمورای انضباط شهری و پلیس، بهجای مراقبت از این بچهها و دادن حقشون، اونها رو دستگیر میکنن، کتک میزنن و به روشهای وحشیانهای میفرستن بهزیستی، اگر مهاجر باشن که رد مرزشون هم میکنن. این رفتارها نه تنها امروز سلامت این بچهها رو به خطر میندازه بلکه آیندهشون رو هم تحت تأثیر قرار میده! تو چنین شرایطی هیچ کس نمیدونه بچههای دستفروش تا کجا میتونن دوام بیارن، درس بخونن و زندگی کنن؛ مسئول این وضعیت هم کسی جز دولت نیست.»