ممنوعيت صحبت به زبان تركي در چهارمحال‌بختیاری
تبعیض و نسل کشی زبانی در دوران رضاشاه پهلوی
شهرها و روستاهای ترک نشینِ چهارمحال و بختیاری:
شهرستان بن: شهر بن و روستاهای: یانچشمه، حیدری، آزادگان، پهنا، تومانک، لارک، بارده و بخشی از روستای جمالو
شهرستان سامان: شهرسامان و روستاهای: هوره، چم جنگل، چم خلیفه، سوادجان، ایلبگی، چم چنگ، شوراب صغیر، محمدآباد، چلوان، چمزین، چم خرم، کاهکش، چم ناز، قراقوش، گرمدره، صادق آباد، قوچان، مارکده، یاسه چاه، دشتی و چم کاکا
شهرستان شهرکرد: بخشی از شهرشهرکرد به علت مهاجرت جمعیت قابل توجهی از شهرستان بن وسامان و … به این شهر و شهر کیان، شهرطاقانک، شهر سودجان و روستاهای: هرچگان، پیربلوط، کاکلک، بهرام آباد، مرغملک، اوچ بغاز، اشکفتک و آقبلاغ
شهرستان بروجن: بخشی از شهر بروجن، شهر بلداجی، شهر فرادنبه، شهر سفیددشت، شهرنقنه و روستاهای: آقبلاغ، علی آباد و معموره
شهرستان فارسان: شهرجونقان
شهرستان کیار: بخشی از شهر شلمزار و روستای قلعه تک
شهرستان لردگان: روستای ده ترکان
از بین این شهرها، بن و سامان و بروجن به عنوان مرکز شهرستان و بولداجی و جونقان به عنوان مرکز بخش می‌باشند.
از روستاهای ترک منطقه چهارمحال نیز میتوان
به آق بلاغ بولداجی، عطاکله (اسلام آباد) و امام قیص و بخشی از جمعیت روستاهای له دراز و سولیگان و بید قطار گندمان شهرستان بروجن، قلعه تک شهرستان کیار، روستاهای یان چشمه، حیدری، آزادگان، پهنا، تومانک، لارک، بارده، بخشی از جمالو شهرستان بن و روستاهای هوره، چم جنگل، چم خلیفه، سوادجان، ایل‌بیگی، چم جنگ، شوراب، صغیر، محمدآباد، چلوان، چم زین، چم خرم، کاهکش، چم ناز، قراقوش، گرمدره، صادق آباد، قوچان، مارکده، یاسه چای (یاسا چای، روستای نمونه گردشگری ) ، دشتی و چم کاکا شهرستان سامان و روستاهای هرچگان، پیر بلوط ، کاکلک، بهرام آباد، مرغملک
بیشترین تنوع تباری ترک در قیاس با دیگر شهرها و روستاهای استان، بیشترین مهاجر به اصفهان به نسبت جمعیت در استان دارای ۹برابر جمعیت ساکن روستا مهاجر به استان اصفهان طی ۴دهه ) ، اوچ بوغاز، اشکفتک، آق بلاغ شهرستان شهرکرد و بخشی از جمعیت شهر شهرکرد، و ده ترکان جوانمردی لردگان ( از طایفه تورک علی صالح خان بیات) اشاره کنیم. امروزه به نظر می‌رسد بعضی ازشهرها و روستاها در شهرستانهای اردل و کیار و فارسان بخشی از جمعیت ساکن در آنها هر چند به گویش بختیاری صحبت می‌کنند اما اصالتا از ترک‌ها باشند. در روستای چهراز ناغان بازمانده‌ای از طایفه ترک چهرازی هستند که امروزه بختیاری صحبت می‌کنند و بیشتر آنها به خوزستان مهاجرت کردند.
همچین مناطق وسیع و گسترده اردل و دشتک و آلیکوه و پشت کوه و.. طبق مدارک موجود در اواخر دوره صفوی از طرف ایل تورک بولوردی به ایل لر بختیاری واگذار شد و جمعیت ساکن کنونی این مناطق گسترده ( نوزده درصد از وسعت استان ) و طی دهه های بعد رفته رفته از سکنه ترک خالی و بختیاری نشین شدند.
همچنین بخش چلگرد و بخش آباد شهرستان کوهرنگ و همچنین مناطق بسیاری از شهرستان کیار و همینطور مناطقی از روستاهای خاکی از دهستان مرغملک در اواخر قرن نوزده از طرف دولت وقت به بختیاری واگذار شده و رفته رفته بختیاری نشین شد.
همچینین میتوان به تغییرات وسیع جمعیتی طی انقلاب سفید محمد رضا شاه در دهه ۳۰ اشاره کرد که بخش های وسیعی از استان را از ترک ها خالی و کوچاندن آنها به استانهای دیگر و جایگزینی با لرهای بختیاری اشاره نمود از جمله روستاهایی از بخش چلگرد و بخش آباد شهرستان کوهرنگ و همچنین روستاهای تابع چشمه دیمه از شهرستان کوهرنگ و همچنین روستاهای تابع سودجان و خاکی مرغملک و بسیاری از مناطق ترک های لرکی که به خوزستان کوچانده شدند و با بختیاری ها جایگزین شدند مانند بخش های وسیعی از لردگان و کیار و اردل و صمصامی کوهرنگ و…
در نزدیکی چهراز روستایی به نام جغدان وجود دارد که سنگی معروف به برد لرکی یادگار مردمان ایل ترک لرکی ساکن در این روستا بوده است که توسط کریم ملک جغدان از خوانین ایل تورک لرکی خریداری می‌شود.
