جوان بودن الگوی خودکشی و بحرانی بودن این نرخ در برخی مناطق کشور و نیز شیوع آن به علت افسردگی ناشی از فقر و بیکاری زنگ خطری برای مسئولان نظام
در آستانه سال نو، دو مرد، در دو نقطه متفاوت تهران، به علت تنگدستی و گرفتاریهای مالی خودکشی کردند. در مورد نخست که در ساعت ۱۱ و ۱۵ دقیقه روز ۱۹ اسفندماه، در حوالی منیریه، روی داد، مردی ۴۲ ساله با خوردن سیانور خودکشی کرد. در دستنوشتهای که از او بر جای مانده، وی انگیزه خود را از خودکشی گرفتاریهای مالی، گرانی و شرمندگی از همسر و خانوادهاش اعلام کرده است. در مورد دوم که در ساعت ۱۷ و ۴۵ دقیقه همین روز، در حوالی کیانشهر، رخ داده است، مردی ۴۶ ساله با ریسمان خود را گردنآویز کرده بود و بررسی از خانواده وی نشان داد که او نیز به علت گرفتاریهای مالی و تنگدستی به زندگیاش پایان داده است.
روزی نیست که چنین خبرهایی صفحه حوادث روزنامهها را ازآن خود نکرده باشد، به ویژه این روزها که مشکلات اقتصادی اوضاع بسیاری از ایرانیان را سخت آشفته کرده است، تا آنجا که برخی، همچون این دو مرد میانسال را که صاحب خانواده نیز بودهاند، در آستانه نوروز، به این راه ناصواب سوق داده است. کارشناسان علتهای خودکشی را اختلالهای روانی همچون افسردگی به علت بیکاری، فقر، طلاق، شکست عشقی و …، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، اعتیاد به الکل و … میدانند.
بر پایه آمار، نرخ خودکشی ۱۱ تا ۱۲ تن در هر ۱۰۰ هزار تن است و سالانه ۸۰۰ هزار تن در جهان خودکشی میکنند. گفتنی است که بیشتر مرگومیرهای به علت خودکشی در کشورهایی آسیایی است و یک سوم خودکشیهای جهان در هند و چین رخ میدهد. در جهان امروز، با آنکه نرخ خودکشی در مردان پیر بیشتر است، لیک شوربختانه این آسیب اجتماعی، به تازگی، میان جوانان نیز گسترشی چشمگیر یافته است؛ آنسان که جوانان، در یک سوم کشورهای جهان، در شمار گروههای در معرض خطر خودکشی قرار دارند و خودکشی دومین علت مرگ و میر ۱۵ تا ۲۹ سالهها است. در کشورهای دارا، خودکشی مردان، که به مرگشان بینجامد، سه برابر زنان است،
بر پایه دادههای مرکز آمار ایران، میان سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۱، ۴۱ هزار و ۷۹ مرد و زن در کشور اقدام به خودکشی کردند که از این میان ۲۷ هزار و ۱۶۸ زن و مرد درگذشتند و از این شمار درگذشته، ۲۰ هزار و ۴۱۶ تن مرد و ۶۷۵۲ تن زن بودهاند، این آمار در حالی است که بر پایه آمار سازمان پزشکی قانونی در همین بازه، درگذشتگان به علت خودکشی نه ۲۷ هزار و ۱۶۸ تن که ۳۸ هزار و ۶۹۱ تن بودهاند. آمارها، همچنین، نشانگر آناند که نرخ اقدام به خودکشی از دهه ۶۰ تا دهه ۷۰ رشدی چشمگیر و بیسابقه داشته است. این نرخ از دهه ۷۰ تا دهه ۸۰ روندی افزایشی و سپس از دهه ۸۰ به بعد روند کاهشی یافته تا سرانجام نرخ اقدام به خودکشی در دهه ۹۰ به ثبات رسیده است: جوان بودن الگوی خودکشی و بحرانی بودن این نرخ در برخی مناطق کشور و نیز احتمال شیوع آن به علت افسردگی ناشی از فقر و بیکاری باید زنگ خطر را برای مسئولان نظام و دلسوزان جامعه به صدا درآورد تا برای این درد خاموش، پیش از آنکه کار از کار بگذرد، چارهای بیندیشند.
لازم به یادآوری است که، وضعیت بد اقتصادی و بی عدالتی ها در ایران باعث شده است که، روزانه شاهد خودکشی جوانان در اقصی نقاط کشور باشیم که متاسفانه رژیم برای به اصطلاح حفظ آبروی خود از رسانه ای شدن آنها جلوگیری می کند.
با استناد به روزنامه مردم سالاری