بندر چابهار؛۵۰ هزار نفر حاشیه نشین؛ ۲۰۰ هزار نفر تشنه و ۷۷ هزار نفر بدون برق
براساس آمارها چابهار با بیش از 50 هزار نفر حاشیه نشین یکی از مناطقی است که در مقایسه با جمعیت خود بیشترین شمار حاشیه نشینی را در کشور دارد و حتی جمعیت سکونتگاههای غیر رسمی آن از جمعیت حاشیه نشینی مراکز برخی استانها بیشتر است.
معمولاً افراد ساکن در مناطق حاشیه نشین چابهار کارگر و از قشرهای کم درآمد و ضعیف جامعه هستند که توان مالی برای تهیه زمین در داخل شهر و ساخت مسکن مقاوم را ندارند.
به اذعان رئیس شورای شهر چابهار، “معین‌الدین سعیدی” و با اشاره به اینکه چابهارنشینان با ۵۰ هزار نفر حاشیه نشین؛ ۲۰۰ هزار نفر جمعیت تشنه و ۷۷ هزار نفر جمعیت بی برق دارای مشکلات اجتماعی زیادی هستند، گفت: اگر قبول داریم محور توسعه انسان است و اگر قبول داریم پیش‌شرط توسعه سواحل مکران، انسان مکرانی است، باید شاخص‌های انسانی در چابهار حداقل به مطلوب و متعادل کشوری برسد.
دکتر معین‌الدین سعیدی رئیس شورای شهر چابهار، از فاجعۀ آب، فقر، بیماری، اعتیاد و حاشیه‌نشینی در این بخش از کشور سخن گفته و اعتقاد دارد که بیش از فقر، این تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌ها هستند که مردم را آزار می‌دهند.
رئیس شورای شهر چابهار در گفت‌وگو با ایلنا، شهر چابهار را مجموعه‌ای سرشار از تناقض‌ها خوانده و با بیان اینکه این شهر از یکسو سرشار از ظرفیت‌های خاص است و از سوی دیگر با چالش‌ها و مشکلات ناشی از توسعه‌نیافتگی‌های عجیب و غریب روبروست، گفت: اینجا در کنار زیبایی‌های منطقه آزاد، شاهد معضل جدی و روزافزون سکونتگاههای غیررسمی هستیم.
این عضو شورای شهر چابهار، بحران حاشیه‌نشینی در چابهار را «بی‌سابقه» عنوان کرد و ادامه داد: در حقیقت الگوی رشدِ حاشیه‌نشینان در چابهار، بسیار عجیب و غریب و می‌توان گفت در کل دنیا کم‌سابقه است. در گذشته وجود پدیده حاشیه‌نشینی در منطقه انکار می‌شد و مسئولان وقت اظهار می‌کردند که حاشیه‌نشینان در حقیقت اتباع کشورهای بیگانه هستند و نباید به آنها امکاناتی اختصاص یابد.
سعیدی با بیان اینکه از اواخر سال 93 بالاخره فرماندار در مساله حاشیه‌نشینی ورود کرده و باور کرد بیش از 95 درصد حاشیه‌نشینان منطقه؛ ایرانی هستند و مدارک هویتی ایرانی دارند، افزود: این افراد به علتِ مسدودشدن مرز، خشکسالی و نابودیِ کشاورزی به شهر چابهار مهاجرت کرده‌اند، اما هزینه‌های زندگی در شهر به علت وجود جذابیت‌های کاذبی مانند منطقه آزاد، بسیار بالاست و همین امر مهاجران را مجبور به زندگی در حاشیه شهر کرده است.
رئیس شورای شهر چابهار به وضعیت حاشیه‌نشینی در این شهر اشاره کرد و گفت: بعضی از مردم با چند بلوک برای خود سرپناه ساخته و عده‌ای هم در کپر زندگی می‌کنند، اما هستند افرادی که با گذاشتن چند تایرِ ماشین روی هم، برای خود سرپناه ساخته‌اند.
وی بحران آب را بیش از هر چالشی؛ جدی عنوان کرد و افزود: مناطقِ حاشیه‌نشین چابهار بیش از ۵۰ هزار نفر جمعیت دارد، اما حتی یک متر لوله‌کشی آب هم در اینجا وجود ندارد. شاخص دسترسی به آب در چابهار قابل قیاس با هیچ کجای کشور نیست. شاخص دسترسی به آب فقط 21 درصد است، یعنی 79 درصد مردم از طریق آب‌رسانی سیار با تانکرها گذران زندگی می‌کنند.
سعیدی با تاکید بر اینکه مسائل و مشکلات آبادان و خرمشهر در حوزهِ آب هرگز قابل مقایسه با چابهار نیست، ادامه داد: مردم در اینجا به بدترین شکل ممکن به آب دسترسی دارند. سهمیه هر فرد، روزانه فقط 15 لیتر است که باز به همه نمی‌رسد و درنهایت روزی 10 لیتر به آنها آب می‌رسد؛ به بعضی از محله‌ها نیز هفته‌ای یا ماهی یک بار آب می‌رسد، این درحالی‌ست که شهروندان تهرانی روزی 250 لیتر آب مصرف می‌کنند، یعنی 25 برابر بیشتر از کسی که در چابهار زندگی میکند؛ این بی‌عدالتی واقعاً آزاردهنده است.
