لطفا نگویید افغانستانی حق ندارد
شاید اگر بگوییم امروزه زندگی بدون کارت‌های بانکی برای ما غیرقابل‌تصور است پربیراه نگفته‌ایم. از خریدهای بزرگ و اساسی تا پرداخت قبض‌ها و قسط‌ها، از انتقال وجوه تا پرداخت کرایه تاکسی و خرید نان، همه کارهایی هستند که بدون کارت‌های بانکی، زندگی عادی ما را مختل می‌کنند، حتی خدمات اینترنتی هم براساس کارت‌های بانکی است که تعریف می‌شود.
شاید اگر بگوییم امروزه زندگی بدون کارت‌های بانکی برای ما غیرقابل‌تصور است پربیراه نگفته‌ایم. از خریدهای بزرگ و اساسی تا پرداخت قبض‌ها و قسط‌ها، از انتقال وجوه تا پرداخت کرایه تاکسی و خرید نان، همه کارهایی هستند که بدون کارت‌های بانکی، زندگی عادی ما را مختل می‌کنند، حتی خدمات اینترنتی هم براساس کارت‌های بانکی است که تعریف می‌شود. حال تصور کنید که یک روز به‌ناگاه کارت‌های بانکی شما مسدود شود؛ بی‌هیچ اطلاع قبلی و بی‌هیچ دلیل مشخصی برای مهاجران. این اتفاقی است که در چند هفته اخیر به‌طور متناوب برای بسیاری از مهاجران قانونی حاضر در ایران افتاده است. بانک مرکزی بخشنامه‌ای صادر کرده و صدور و تمدید کارت‌های بانکی و ارایه خدمات الکترونیک برای مهاجران قانونی دارای کارت اقامت آمایش را ممنوع کرده است. بسیاری از بانک‌ها فراتر از این حرف‌ها رفته‌اند و کارت‌های موجود در اختیار مهاجران را هم مسدود کرده‌اند.
محمد ٣٠سالش است. پدرش ٣٥سال پیش از افغانستان به ایران پناهنده شد. او در مشهد به دنیا آمد و به‌عنوان مدرک اقامت قانونی کارت آمایش برایش صادر شد. حالا ٣ تا بچه دارد. هفته پیش ساعت ٢ نیمه‌شب برای دختر ٥ ساله‌اش مشکلی پیش آمد و او را به بیمارستان برد. نیاز بود که سریعا سی‌تی‌اسکن شود. او را فرستادند به قسمت حسابداری تا پرداخت‌ها را انجام دهد و دخترش سی‌تی‌اسکن شود. اما هر چقدر کارت کشید، کارت عمل نمی‌کرد… بی‌این‌که از قبل بداند کارتش مسدود شده بود. مجبور شد همان موقع به دوستانش زنگ بزند و ٢ ساعت دخترش پشت در اتاق سی‌تی‌اسکن بماند تا دوستانش پول نقد جمع کنند و بیاورند بیمارستان و دخترش سی‌تی‌اسکن شود.
