نژادپرستی، دیگرستیزی و جنگهایی که در راه است!
از دیدگاه محمد بابایی، نویسنده وبلاگ نهالستان در حوزه جامعه و سیاست، گرایش به ایدههای نژادپرستانه، زاییده حساسیتهاییست که درباره قومیتها وجود دارد. به اعتقاد او «با یک بحران نژادپرستی و دیگرستیزی سطحی اما بسیار گسترده و فراگیر مواجه هستیم که جامعه برای تبعات خطرناک آن هیچگونه آمادگیای ندارد.» بابایی میگوید: «عربستیزی و ترکستیزی امری بسیار فراگیر و متداول است. ۱۰۰ سال پیش عده کثیری از ایرانیان حتی نام کوروش هخامنشی را هم نشنیده بودند اما اکنون خیلیها کوروش را مهمترین شخصیت “ایران زمین” میدانند. این موضوعات بیشتر به جوک شباهت دارند. وقتی گفته میشود حق طبیعی میلیونها ترک و کرد در ایران آموزش به زبان مادریست و کسانی جواب میدهند که آموزش این زبانها مقدمه تضعیف زبان فارسی و به تبع آن تجزیه کشور است، چارهای جز این نداریم که چنین جوابهایی را نوعی دیگرستیزی فراگیر بدانیم که نژادپرستی را تغذیه میکند.»
به باور فریبا ناطق، شکلهای گوناگونی از نژادپرستی یا انواع پیشداوریهایی که برئاساس ظاهر و فرهنگ افراد انجام میشود در جامعه ایران مرسوم است. او تاکید میکند که هنوز در هیچ جامعهای، مردم به طور کامل و کافی از قید و بند نژادپرستی و تبعیض رها نشدهاند.
این روانشناس با اشاره به انتخابات جنجالی ریاست جمهوری آمریکا میگوید: «در کشوری با موقعیت آمریکا، دونالد ترامپ را میبینیم که به مهاجران و مسلمانان حمله میکند یا ماجرای حرفهایش درباره زنان پیش میآید، اما همچنان خیلیها از او دفاع میکنند با این بهانه که چه اشکالی دارد، مردها در میان خود اینگونه راجع به زنان صحبت میکنند. این نمونهای از عادی شدن اشکال مختلف تبعیض است. متاسفانه این مشکل در سالهای گذشته رو به افزایش بوده و هر روز عمیقتر میشود تا آنجا که ممکن است نژادپرستی زمینهساز جنگهای آتی در جهان باشد.» اگر به این نتیجه برسیم که فاجعهای چون نازیسم در جامعه ایران هوادار ندارد و به جز گروهی اندک چنگی به دل کسی نمیزند، جای خوشحالی بسیار است، اما بیتوجهی دولت و نبود بحثهای عمومی هدفمند، وضعیت نامشخص سطح و میزان نژادپرستی در ایران را عیان میکند.
خانم ناطق در پایان می گوید: این ایده که همه چیز مرتب است چون نژادپرستی در قالب گروههای افراطی یا جنبشهایی پرهوادار دیده نمیشود، میتواند به عادی شدن و ترویج تبعیضهای اجتماعی و تعصبات جمعی میدان بیشتری بدهد.