نفس خوزستان بیشتر از آنکه از گرد و خاک بگیرد از تبعیض گرفته است. وضعیت زیست در خوزستان در حال تکثیر حس تبعیض است.در صورت تعمیق این حس شاهد بروز اتفاقات ناخوشایندی در آینده خواهیم بود. ساکنین این خطه از ایران در مقام مقایسه مدیران کشور در استانهای تهران،اصفهان،کرمان و … را به چشم استعمار گران داخلی می بینند و حس تبعیض خیلی زودتر از آنچه ما انتظار داشته باشیم به حس نفرت مبدل خواهد شد و زخمهای ناشی از چنین نفرتی به سادگی قابل جبران نخواهد بود.
حس تبعیض خیلی زودتر از آنچه ما انتظار داشته باشیم به حس نفرت مبدل خواهد شد.
حسن روحانی (رئیس جمهور) صراحتا اعلام کرده بود که برداشت هرگونه آب از رودخانه کارون ممنوع است مگر برای شرب؛ اما آیا آنچه برداشته می شود برای شرب کافی نیست؟ قم، اصفهان، کرمان و یزد نهایتاً ۴۰۰ میلیون متر مکعب برای شرب و بهداشت نیاز دارند اما آنچه آنها از کارون برداشت می کنند یک میلیارد و ۲۸۴ میلیون متر مکعب است.. این میزان آب فقط برای شرب نیست بلکه برای صنعت فولاد مبارکه است و این در حالی است که واحد های صنعتی که آب زیادی می برند باید کنار آب باشد نه وسط فلات، که نه تنها به صرفه و اقتصادی نیست بلکه به ضرر محیط زیست و اقتصاد می باشد. سرانه فضای سبز در کشور ۱۵ متر برای هر نفر است، در حالی که در خوزستان برای هر نفر ۱۲ متر و در استان اصفهان برای هر نفر ۲۷ متر است این یعنی دو برابر استان خوزستان! و این نگاه با وحدت ملی جور نیست.
متاسفانه وزارت نیرو ۱۲ برنامه دیگر در حال تصویب دارد که اگر پیاده شود خطرناک است، اگر این جریان اتفاق افتاد طرح ۵۵۰ هزار هکتاری تعطیل می شود احیای دو میلیون هکتار به باد فنا می رود، همه کشاورزی استان تعطیل شده حتی آب شرب نیز دیگر وجود نخواهد داشت، هجرت روستاییان به حاشیه شهرها زیاد می‌شود و اکثر افراد از خوزستان مهاجرت می‌کنند، ریزگردها روزانه می شود وخوزستان تبدیل به بیابانی می‌شود و اینها همه نتیجه کارشناسی اشتباه وزارت نیرو است.
