ثبت ٣۲ مورد خودکشی در کوردستان در ٤٥ روز
با استناد بە آمار بە ثبت رسیدە در مراکز آمار سازمانهای حقوق بشری کوردستان، از بتدای سال جاری میلادی ٢٠١٩، دست کم ٣۲ مورد خودکشی در کوردستان ثبت شدە است کە از این آمار ٧ مورد خودکشی کودک بوده است.
طبق گزارشات، از مجموع ٣۲ شهروندی کە خودکشی کردەاند ١٦ نفر از طریق حلق آویز کردن، ٧ نفر از طریق خوردن قرص، ٢ نفر از طریق خودسوزی، ٢ نفر با اسلحە و دو نفر نیز با پرتاب خود از بلندی اقدام بە خودکشی کردە و شیوە خودکشی سه نفر نیز تا این لحظه مشخص نمی باشد.
تقریباً ۵۰ درصد از خودکشی ها بە دلیل فقر اعلام شده است.
با استناد بە آمار ثبت شدە در مراکز آمار، از مجموح ٣۲ شهروندی کە طی ٤٥ روز گذشتە خودکشی کردەاند ١۵ نفریعنی در حدود نیمی از موارد، دلیل خودکشی فقر اعلام شده و پس از آن ١٢ خودکشی بە دلیل مشکلات و اختلافات خانوادگی بە ثبت رسیدە است. یک نفر نیز بە دلیل منع استفادە از تلفن همراه خودکشی کردە و دلیل خودکشی ٤ نفر نیز برای هنوزروشن نشدە است.
از مجموح ٣۲ شهروندی کە خودکشی کردەاند ٧ نفر از آنها (٤ دختر و ٣ پسر) زیر ١٨ سال و کودک بودەاند.
اگر چه نرخ خودکشی در ايران نسبت به سایر کشورهای دنیا وضعیت مطلوبی دارد، اما تمرکز و تراکم خودکشی در یک منطقه جغرافیایی (غرب کشور) و روند روبه رشد آن طی سه دهه گذشته نشانگر بحران اجتماعی خودکشی در این منطقه است. برخی مواقع نرخ خودکشی (٧٠ در صدهزار نفر) در آمارها قابل مشاهده است. یعنی بیشترین نرخ خودکشی را در دنیا را دارد.
همچنین بنا بر گزارشات پژوهشگران مسائل اجتماعی؛ استانهای ایلام، کرمانشاه و لرستان در صدر آمار خودکشی در کشور قرار دارند. استانهایی که خودکشی در آنها زیاد است عمدتاً از نظر شاخصهای رفاه اجتماعی، بیکاری، فقر، احساس محرومیت نسبی و… در وضعیت مناسبی نسبت به میانگین کشوری قرار ندارند.
ناامیدی در نتیجه فقر و بیکاری مهمترین دلایل خودکشی در ایرانند.
رئیس مرکز فوریتهای اجتماعی سازمان بهزیستی بدون ارائه آماری از خودکشیها در کشور، به نکته قابل توجهی درباره علت این اقدام اشاره میکند. او میگوید: ناامیدی، مهمترین دلیل خودکشی در کشور است.
به گفته کارشناسان بیشتر خودکشیها از فشارهای روانی ناشی میشود.
فشارهایی که عوامل گوناگونی مانند تنهایی، بیهدفی، احساس خلأ در زندگی، بیکاری و مشکلات اقتصادی دارد.
خودکشی در ایران بیشتر بین جوانان رواج دارد که افزایش نابرابریهای اقتصادی و اجتماعی، ناامیدی به آینده و کمبود شادی در جامعه همچنان از عوامل مهم افزایش این شیوه پایاندادن به زندگی است.