رفتار نامناسب مربی مهدی در آمریکا که با کشیدن موهای کودک قصد داشت به زور به او غذا بدهد بازهم توجه ها را به کودک آزاریها جلب کرد. مربی مهد در آمریکا اخراج و تحقیقات پلیس در این رابطه آغاز شد.
براساس تعریف کنفرانس بین المللی سوء رفتار روانی کودکان و جوانان در سال ۱۹۸۳، هرگونه رفتار با کودک که طبق استانداردهای اجتماعی و نظر متخصصان، از نظر روان شناختی آسیبزا باشد. یعنی هرگونه رفتاری که بر عملکرد رفتاری – شناختی و عاطفی و جسمی کودک تأثیر سوء داشته باشد – بدرفتاری روانی با کودک خوانده میشود.
در نتیجه هرگونه تنبیه فیزیکی نوعی خشونت روانی نیز محسوب میشود. هر نوع خشونت علیه کودکان اثرات روانی مخربی بر روی آنان میگذارد که میتواند زندگی آنان را در شعاع گستردهای تحت تاثیر قرار بدهد. امروزه نیز بر آثار زیانبار این خشونتها تاکید بسیار میشود و روشهای جایگزین بهتری برای تربیت کودکان توسط روانپزشکان و متخصصان این حوزه توصیه شده است که بیشتر به صورت تشویقی هستند تا تنبیهی.
کودک آزاری در قوانین ایران جرم عمومی محسوب میشود. این بدین معنی است که هر کسی در صورت مشاهده هر نوع کودک آزاری میتواند آن را گزارش کند و دادستانی موظف به پیگیری مسئله است. اما قوانین حمایتی پیشگیرانه در این زمینه همچنان وضع نشدهاند و تناقضات زیادی وجود دارد.
در خانواده های ایرانی بیشتر کودک آزاریها توسط پدر صورت میگیرد، حتی در برخی موارد به قتل کودک منجر میشود، و قوانین متناقضی که در این باره در ایران اجرا میشود، مطابق ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی، اگر پدری فرزند خود را بکشد برای وقوع این قتل مجازات نمیشود. این ماده اینگونه میگوید: «پدر یا جد پدری كه فرزند خود را بكشد قصاص نمیشود و به پرداخت دیه قتل به ورثه مقتول و تعزیر محكوم خواهد شد.» و این قوانین آمار قتل کودکان و قتلهای ناموسی در ایران را بالا نگه داشته است.
و حتی تجاوزهای معلمان و مربیان قرآنی به کودکان و نوجوانان در ایران، که بخاطر پشتوانه های بزرگ حکومتی و دولتی، اینگونه افراد در ایران نه تنها مجازات نشده بلکه خانواده های قربانیان مجبور به سکوت و نوجوانان شاکی دادگاهی شدند. و یا بخاطر تعلق نگرفتن بودجه های حمایتی کافی به سازمانهای بهزیستی، این سازمانها در به عهده گرفتن کودکان آسیب دیده سهل انگاری می کنند و کودکان بد سرپرست و یا بی سرپرستی که دوباره به همان محیط توام با آزار و اذیت بر گردانده میشوند، نمونه هایی است که در سالهای اخیر به کمک رسانه ها شاهد آنها بودیم.