چند سال پیش اولین پارک ویژه بانوان در ایران افتتاح شد که با عکس العمل های متفاوتی همراه بود. این پارک که دیوارهای بلند داشت تا از زنان در برابر آنچه به آن «نگاه نامحرم» گفته می شود دفاع کند، مورد قبول قشر مذهبی قرار گرفت و آن را محیطی مناسب برای تفریح و ورزش بانوان قلمداد کردند. اما از سوی دیگر فعالین حقوق زن این قبیل اعمال را عادی سازی رفتار تبعیض آمیز با زن و ایجاد محدودیت برای زنان دانستند.
چندی پیش بار دیگر و این بار در شهر مزارشریف افغانستان شاهد افتتاح چنین پارکی بودیم. پارکی که در آن زنان و کودکان می توانند بازی و تفریح کنند.
این پارک با توجه به پرچم های آویخته شده در آن به همت اداره امور زنان بلخ و مؤسسات اسلامی که از دولت ترکیه بودجه برای فعالیت در افغانستان را دریافت میکنند، ساخته شده است.
کشور افغانستان به دلیل سابقه تسلط طولانی مدت طالبان بسیار تحت تأثیر فرهنگ اسلامی قرار گرفته است اگرچه در سالهای اخیر و بعد از تشکیل حکومت جدید افغانستان محدودیت های اسلامی تا حد زیادی از زندگی روزمره مردم حذف شده اند اما هنوز برخی از این محدودیت ها ارزش تلقی شده و به زندگی مردم و به ویژه زنان به عنوان یک عرف تحمیل می شود.
اما سوال مهم این است که چرا زنان در پارک های معمولی نمی توانند مثل مردان آزادانه تفریح و بازی کنند؟
https://www.youtube.com/watch?v=d-Rmg_VjMLY