پدیده نوظهور کودکان کار که این روزها به میزان چشمگیری در شهرهای بزرگ کشور افزایش یافته، از جمله آسیب های اجتماعی اجتماعی دردناک و تلخی است که اگر به سرعت با آن مقابله نشود، به زودی خود زمینه ساز بروز آسیب ها و خطرات اجتماعی بیشتری در کشور خواهد شد.
پدیده کودکان کار جدا از آسیب هایی که در شرایط کنونی متوجه این کودکان می کند، در آینده نیز افراد بالغی را به جامعه وارد می کند که در پیشینه ذهنی خود کوله باری از تنفر و حس انتقام به همراه خواهند داشت. کودکان و نوجوانانی که این روزها در خیابان های شهر با دستان و اندام کوچک و ضعیفشان به کارهای سخت و طاقت فرسایی در سرما و گرما مشغول هستند، در ذهن بزرگ و فعالشان همه این تلخی ها را ثبت خواهند کرد و قطعاً در آینده در مقام انتقام یا جبران از مسیر ناصحیح اقدام خواهند کرد.
زهره ارزنی، وکیل و فعال در زمینه حقوق کودکان در رابطه با آسیب هایی که متوجه کودکان کار است می گوید: در جامعه هرچقدر که به کودک اهمیت بدهیم، در آینده مشکلات، آسیب های اجتماعی و بزهکاری های جامعه کمتر می شود، ولی از آن سو اگر کودکان در شرایطی رشد کنند که والدینی بیمار و عقده ای داشته باشند و آنها را ابزار انتقام از همدیگر کنند و یا در معرض آسیب هایی مثل اجاره برای کار قرار دهند، قطعاً مشکلات کشور در آینده افزایش خواهد یافت. در کشورهای توسعه یافته موضوع حفاظت و حمایت از امنیت کودک بسیار مهم است و برای مثال در کشور کانادا پدر و مادر اگر برای یک مدت محدود فرزند را به حال خود رها کنند و یا با آنها بد رفتاری داشته باشند به جرم کودک آزاری و رفتار بد حضانت فرزند از آنها گرفته می شود، ولی در ایران نه تنها این مسأله وجود ندارد، بلکه علناً می بینیم که برخی خانواده ها کودک خود را برای کار اجاره می دهند.
این حقوقدان در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به خطرات بی توجهی به پدیده کودکان کار در آینده گفت: واقعیت این است، مشاغلی سختی که کودکان کار دارند و فشاری که به آنها تحمیل می شود، ذره ذره نفرت را در وجود آنها تزریق می کند و وقتی ما با رفتارمان به کودک کار فشار اجتماعی تحمیل می کنیم، در واقع به او می گوییم که تو حق داری وقتی بزرگ شدی، جواب ما را با همین درجه از بدی بدهی.