تبعیض بین جانباختگان جنگ تحمیلی بعلت مسائل دینی و مذهبی
سهیل روحانی یکی از جانباختگان جنگ ایران و عراق میباشد که به خاطر بهایی بودن، بنیادشهید از پذیرفتن ایشان بعنوان شهید امتناع کرد.
سهیل روحانی متولد ۱۳۳۸ بود و هنگامی که جوان ۲۳ ساله ای بود راهی مناطق جنگی شد. او فارغ التحصیل دانشکده صدا و سیما بود اما به قصد دفاع از کشورش، راهی سربازی با درجه افسری شد. سهیل روحانی از جمله نیروهای ایرانی بود که در فتح خرمشهر نیز حضور داشت. پس از شهادت او ارتش جمهوری اسلامی در لوحی که آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت آن را نیز امضا کرده است سهیل روحانی را به عنوان شهید جنگ محسوب کرد اما خانواده سهیل روحانی می گویند که بنیاد شهید جمهوری اسلامی از پذیرش او به عنوان «شهید جنگ» امتناع کرده است.
مهین روحانی (شیرزادی) مادر سهیل می گوید: «سهیل یک ماه مانده به اتمام دوران سربازی در حالی که رانندگی می کرد و در حال انتقال نیروها بود ساعت ۵ صبح کشته شد آنطور که شنیدیم فرمانده سهیل با وجود آنکه پسرم گفته بود الان زمان حرکت نیست به اصرار می گوید باید حرکت کنید و در حین مسیر کشته می شود» اما پس از آن «از کمیته سپاه بود و یا بنیاد شهید درست یادم نمی آید به ما گفتند که فرزند شما شهید محسوب نمی شود. پس از پیگیری بنیاد شهید نوشهر به ما گفت مگر بهایی هم شهید می شود و این را به حالت مسخره بیان کردند.»
مهین روحانی همچنین گفته است: «پدر سهیل روحانی از ارتشی های قبل از انقلاب بود و چند ماه پس از مرگ پسرش در جبهه جنگ، دادگاه انقلاب اصفهان از طریق شهربانی نوشهر او را احضار کرد و به او گفتند: به علت بهایی بودن باید تمامی حقوق هایی را که دریافت کرده بود را برگرداند این حکم در مورد تمامی بهایی های بود که در ارتش خدمت می کردند نیز صادق بود.»
هنگامی که از کشته شدگان جنگ صحبت میکنیم جستجو در مورد دین آنها نشان از عدم باور به انسانیت دارد، ای کاش روزی برسد که انسانها بر پایه هویت انسانی دیده شوند نه بر پایه هویت مذهبی. لازم به توضیح است که بيش از ٣٥ نفر شهيد و مفقودالاثر و بيش از ٢٢ نفر جانباز، و بيش از ٢٧ نفر از آزادگان (اسیر جنگی) در جنگ ایران و عراق از “شهروندان بهایی” بوده اند.