سانسور، دوپینگ، سرکوب، سلب آزادی بیان، نابرابری، تبعیض نژادی
دهم دسامبر روز جهانی صدور اعلامیه جهانی حقوق بشر است. حقوقی که کیفیت ذاتی انسان است و هیچ کس نمیتواند بدون آن ها به حیات خود ادامه بدهد. ورزش مطابق اسناد بین المللی حقی است در زمره حقوق بشر، که در سطح جهانی و در قلمروهای ملی این حقوق با تبعیض و تضییع و ایجاد محدودیت و محرومیت های متعددی روبرو است. آزادی بیان واندیشه یکی از مواد مهم در اصول انسانی و فرهنگی اعلامیه جهانی حقوق بشر است که در کشورهای عقب مانده و استبدادی رعایت نکردن و عدم پای بندی به آن به طرز وحشتناکی فضای ورزش را با محدودیت و سرکوب روبرو ساخته است.
ماده ۱۹: هر کس حق آزادی عقیده و بیان دارد و حق مزبور شامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلـاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن، به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحظات مرزی، آزاد باشد.
در قلمرو جهانی و به ویژه در نظام های دموکراتیک و مبتنی بر عدالت و رفاه اجتماعی در سالهای اخیر تبعیض جنسیتی در ورزش رو به کاهش گذاشته است. با این حال در حوزه اقتصادی و پرداخت دستمزدها و بهره مندی از عواید تبلیغاتی بین حقوق بانوان و مردان عدالتی حاکم نیست و تبعیض در این مورد هم چنان رو به افزایش است. تلاش برای کاهش فضای مردسالارانه در ورزش در تعدادی از کشورهای بیشرفته چشمگیر بوده ولی در اکثر مناطق جهان فضای ورزش هم چنان مردسالارنه است و بانوان در حوزه های مدیریتی و در دو محدوده -صف و ستاد -نقش بسیار نازلی دارند. در سطح جهانی موضوع تبعیض نژادی و دوپینگ به معضل و مشکل بزرگی در رعایت نکردن حقوق انسانی و فردی و جمعی در رشته هائی از ورزش تبدیل شده که با روح و اهداف اعلامیه جهانی حقوق بشر در تضاد شدید قرار دارد.